หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2126

ในขณะเดียวกัน ซื่อชิงเผยและลูกชายกำลังเพลิดเพลินกับชีวิตของพวกเขาในอารามคูฉาน

พวกเขาใช้ชีวิตราวกับราชา อีกทั้งเจว๋หย่วนเองก็มีผู้ศรัทธามากมายที่พร้อมอุทิศตนและยอมทำทุกอย่างที่พวกเขาถูกร้องขอ

ซึ่งนั่นทำให้ซื่อเหยียนพอใจเป็นอย่างมาก

“พ่อ พ่อคิดว่าเฉินผิงจะหาทางมาที่อารามคูฉานมั้ย?” ซื่อเหยียนถามซื่อชิงเผย

"ใครจะสน? ถ้าเขาไม่กล้ามา เราจะให้เจว๋หย่วนไปเที่ยวจิงตูเพื่อเป็นการบีบบังคับให้เขาออกจากที่ซ่อนเอง” ซื่อชิงเผยพูดเย้ยหยัน

"ลุงเจว๋น่าทึ่งมาก เขาไม่เพียงมีสาวกมากมายเท่านั้น แต่ยังมีผู้ศรัทธาเขามากมายอีกด้วย เขามีความสุขอย่างแท้จริงทุกวันในขณะที่ฝึกบำเพ็ญฌานของเขา การบำเพ็ญฌานด้วยพลังศรัทธานั้นสะดวกกว่าการแสวงหาทรัพยากรทั่วบริเวณ ผมหวังอยากจะเป็นแบบลุงเจว๋ได้จริงๆ” ซื่อเหยียนพึมพำอย่างอิจฉา

“หึ! ฉันดูเหมือนคนที่จะปล่อยให้วิชาของฉันไร้ผู้สืบทอดอย่างนั้นเหรอ? สิ่งที่แกต้องทำคือเรียนรู้จากฉันต่อจากนี้ไป” ซื่อชิงเผยพูดในขณะที่มองไปยังซื่อเหยียน

“ผมไม่อยากทำแบบนั้นเลย ผมเรียนรู้วิชาเล่นแร่แปรอาวุธของพ่อแล้วไงต่อล่ะ? สุดท้ายแล้วเราก็ยังคงถูกเฉินผิงทำร้ายและไล่ล่าอยู่ดี เราสูญเสียทุกอย่าง! เราต้องขอให้ลุงเจว๋ช่วยเรา วิชาเล่นแร่แปรอาวุธอะไรนั่นมันไม่ได้เรื่องสิ้นดี และผมเองก็จะไม่ยอมเป็นนักเล่นแร่แปรอาวุธเด็ดขาด!” ซื่อเหยียนตะโกนพร้อมส่ายหัว

“แกจะไปรู้อะไร? ถ้าฉันสามารถสังเคราะห์อาวุธวิเศษคุณภาพสูงหรือบางอย่างที่ดีกว่านั้น ฉันจะสามารถทำลายยุทธภพด้วยการกวัดแกว่งอาวุธของฉันเพียงครั้งเดียวเท่านั้น นับประสาอะไรกับเฉินผิง! แม้แต่คนที่อยู่ในอาณาจักรลับก็ยังต้องอกสั่นขวัญแขวนเมื่อได้เห็นฉัน!” ซื่อชิงเผยตวาดเสียงดัง

“เลิกโม้เถอะพ่อ เราค่อยมาพูดคุยเรื่องนี้ทีหลังตอนที่พ่อสังเคราะห์สิ่งของดีๆ ออกมาจริงๆ ก็แล้วกัน”

ซื่อเหยียนไม่ต้องการเปลืองน้ำลายพูดกับพ่อ เขาลุกขึ้นและเดินจากไป

ทันใดนั้น เจว๋หย่วนก็เดินเข้ามาพอดี

ซื่อเหยียนรีบเข้าไปประคองเจว๋หย่วน "ลุงเจว๋ มีอะไรให้ผมช่วยมั้ยครับ? โปรดอย่าลังเลที่จะให้ใครมามอบหมายให้ผมทำอะไร บอกได้ตลอดเวลาเลยนะครับ”

ซื่อเหยียนดีต่อเจว๋หย่วนมากกว่าพ่อของเขาเสียอีก

แม้ว่าซื่อชิงเผยจะรู้สึกไม่สบายใจกับการกระทำของซื่อเหยียน แต่ในเมื่อเป็นผู้มาขอความช่วยเหลือย่อมไม่อาจเลือกได้แล้วแต่ว่าผู้ให้ยินดีจะให้อะไร

“พี่ใหญ่ มีอะไรให้ช่วยไหม?” ซื่อชิงเผยถาม

“มีสัญญาณของการบรรลุระดับพลังปัจจุบันของฉันแล้ว ดังนั้นฉันจึงจำเป็นต้องเข้ารับการฝึกบำเพ็ญฌานเพียงอย่างเดียวสำหรับตอนนี้ พวกนายอยู่ที่นี่ไม่ต้องกังวลอะไรแค่ทำตัวให้เหมือนบ้านของตัวเองก็พอ ฉันจัดการทุกอย่างไว้เรียบร้อยแล้ว” เจว๋หย่วนพูดกับซื่อชิงเผยและลูกชายของเขา

ทั้งซื่อชิงเผยและซื่อเหยียนล้มลงกับพื้นจากแรงกดดัน

“เจว๋อู้ สองคนนี้เป็นศิษย์น้องของฉันและลูกชายของเขา ดังนั้นจงหยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ” เจว๋หย่วนพูดกับพระรูปอ้วน

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า! เจว๋หย่วน รุ่นของน้องของนายและลูกชายของเขาช่างอ่อนแอจริงๆ! ไม่แปลกใจเลยที่นายต้องขอให้ฉันมาช่วย!”

ขณะที่เจว๋อู้หัวเราะ เขาหยุดพลังกดดันพวกเขา

ทั้งซื่อชิงเผยและซื่อเหยียนต่างหน้าแดงด้วยความอับอายเมื่อได้ยินเช่นนั้น

“ซื่อชิงเผย มุ่งเน้นไปที่วิชาการปรับแต่งอาวุธ ดังนั้นเขาจึงไม่เก่งในการต่อสู้ แต่คุณก็ไม่มีวันเอาชนะเขาได้หรอกนะถ้าเป็นเรื่องของการปรับแต่งอาวุธ” เจว๋หย่วนกล่าวเพื่อกอบกู้ศักดิ์ศรีของซื่อชิงเผย

“เอาล่ะ เราจะไม่พูดถึงเรื่องนั้นอีกแล้ว นายรู้ดีนี่ว่าเรื่องมันเป็นยังไง หาหญิงสาวมาอยู่กับฉันเป็นเวลาหนึ่งวัน ฉันไม่ต้องการคนหน้าตาบ้านๆ ฉันต้องการคนสวยๆ” เจว๋อู้พูดพลางยักไหล่

"ไม่ต้องห่วง ฉันได้เตรียมไว้ให้นายแล้ว” เจว๋หย่วนกล่าวให้ความมั่นใจ