เห็นได้ชัดว่าหญิงสาวนั้นทั้งอายและหวาดกลัว เธอหลับตาปี๋
เมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น เฉินผิงก็ขมวดคิ้วเป็นปมแน่นขึ้นก่อนจะพูดออกไปว่า “นายนักบวช นายสามารถทำเรื่องไร้ยางอายเช่นนี้ได้ยังไงกัน? นายนี่มันสมควรตายจริงๆ”
เจว๋อู้หัวเราะและตอบว่า “แล้วถ้าฉันเป็นพระแล้วไงล่ะ? ฉันปฏิบัติพิธีกรรมแห่งความสุข ฉันไม่สามารถมีชีวิตได้โดยไม่มีผู้หญิงหรอกนะ”
เขาพูดต่อ “แก เจ้าปราชญ์ยุทธ์ขั้นที่ห้าผู้อ่อนแอ แกกล้ามาสร้างปัญหาที่อารามคูฉานแห่งนี้ แกเบื่อชีวิตแล้วใช่มั้ย?”
เจว๋อู้หัวเราะลั่นและไม่สนใจคำวิจารณ์อันขึงขังของเฉินผิง
“อาจารย์เจว๋อู้ อย่าเสียเวลาเลยครับ ฆ่าเขาซะ” ซื่อเหยียนกระตุ้นเจว๋อู้
สายตาของเขาอดไม่ได้ที่จะมองไปที่ผู้หญิงในอ้อมแขนของเจว๋อู้
“มันง่ายมากที่จะฆ่าเขา” เจว๋อู้พูดด้วยรอยยิ้มจางๆ
ทันใดนั้นเขาก็ผลักผู้หญิงคนนั้นไปด้านข้างแล้ววางมือบนศีรษะของเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...