สำหรับเจว๋อู้แล้ว ความแข็งแกร่งของเฉินผิงนั้น ไม่ใช่ระดับที่ปราชญ์ยุทธ์ขั้นห้าจะพึงมีอย่างแน่นอน!
“ยังมีหลายอย่างที่นายคาดไม่ถึง” เฉินผิงยิ้มจางๆ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยาม
“แม้ว่าแกจะแข็งแกร่ง แล้วมันจะมีประโยชน์อะไร?”
เมื่อเจว๋อู้พูดจบ เขาก็ทำท่าทางชี้ไปที่หุ่นเชิด แล้วพวกมันก็ยืนขึ้นอีกครั้ง
บนหน้าอกหุ่นเชิดเหล่านี้มีรูที่น่ากลัวซึ่งเต็มไปด้วยเลือด
แต่เมื่อเจว๋อู้ท่องคาถาบางอย่าง บาดแผลบนร่างกายของพวกมันก็เริ่มเปล่งแสงออกมา เพียงไม่นานบาดแผลของพวกมันก็หายสนิท
เพียงชั่วพริบตา หุ่นเชิดเหล่านั้นก็พุ่งเข้าหาเฉินผิงอีกครั้ง แต่เฉินผิงก็ตั้งท่ารอรับมือพวกมันอย่างไม่เกรงกลัว
หลังจากการต่อสู้อันดุเดือด เหล่าหุ่นเชิดก็เต็มไปด้วยบาดแผลอีกครั้ง พวกมันบางส่วนก็ถูกเฉินผิงตัดแขนและขาทิ้ง
ด้วยการโจมตีของเฉินผิง หุ่นเชิดตัวหนึ่งถึงกับหัวขาดออกจากตัว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...