หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2131

"ลุงเจว๋บรรลุแล้ว! ลุงเจว๋สามารถบรรลุการฝึกได้แล้ว!”

ซื่อเหยียนตะโกนด้วยความตื่นเต้นเมื่อเห็นภาพที่ปรากฏตรงหน้าเขา

ซื่อชิงเผยเองก็รู้สึกตื่นเต้นไม่ต่างกัน เพราะความก้าวหน้าในการฝึกบำเพ็ญฌานของเจว๋หย่วนนั้นหมายความว่าพวกเขาอาจมีทางรอดชีวิตได้

ไม่นาน ร่างของเจว๋หย่วนก็ค่อยๆ ลอยขึ้นจากซากปรักหักพังของห้องโถง และลอยขึ้นไปกลางอากาศรวมกับเงารูปปั้นของพระพุทธเจ้าในที่สุด

“พระองค์กำลังสำแดงฤทธานุภาพ!” ผู้ศรัทธาทั้งหลายที่ได้เห็นภาพนั้นต่างคุกเข่าลงทีละคน

พลังศรัทธาภายในร่างกายของพวกเขาไหลออกมาอย่างต่อเนื่องและรวมตัวกัน

“เจ้าคนชั่ว แกกล้าดียังไงมาก่อความวุ่นวายในอารามคูฉาน ที่นี่เป็นสถานที่แห่งการฝึกบำเพ็ญฌาน แต่แกกลับมาทำให้เกิดการนองเลือด ฟ้าดินยังเมตตา หากแกคุกเข่ายอมรับผิดและปฏิบัติตามคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าตั้งแต่นี้ไป ฉันก็จะไว้ชีวิตแก”

เจว๋หย่วนลอยอยู่ในอากาศและจ้องมองไปที่เฉินผิง เสียงของเขาก้องกังวานไปในอากาศ

“หึ! ก็แค่ลูกเล่นเล็กๆ น้อยๆ ฉันขอถามแกหน่อย แกเป็นคนฆ่าศิษย์สำนักมังกรอีกทั้งทำให้สหายและเพื่อนของฉันบาดเจ็บใช่มั้ย?” เฉินผิงจ้องมองที่เจว๋หย่วนอย่างเย็นชา

"ถูกต้องแล้ว เป็นฉันเอง หากแกยังไม่สำนึกผิด ฉันจะส่งแกไปลงนรกอีกคน!” จากนั้น เจว๋หย่วนก็ลอยลงมาอย่างช้าๆ

แสงสีทองส่องออกมาจากด้านหลังของเขาและห่อหุ้มเขาไว้

ในขณะนั้นเจว๋หย่วนดูราวกับเทพผู้ทรงฤทธานุภาพ

“ฉันคิดว่าแกต่างหากคือคนที่จะลงนรก ไอ้แก่โง่!”

เฉินผิงหรี่ตาลง รัศมีพลังของเขาระเบิดออกมาขณะที่เขาเปิดใช้พลังร่างเกราะทองคำ เกล็ดสีทองพร่างพราวปกคลุมร่างกายของเขา เขาดูเหมือนกับเทพเจ้าสงครามในชุดเกราะสีทอง

ชั่วพริบตาต่อมา แสงสีทองบนตัวเฉินผิงปะทะกับแสงของเจว๋หย่วน ส่งผลให้เกิดแสงที่สว่างเจิดจ้ายิ่งกว่าดวงอาทิตย์

“เดิมทีฉันต้องการจะช่วยแก น่าเสียดาย ที่แกมันงมงายและหยิ่งยโสเกินไป ในเมื่อเป็นเช่นนี้ แกจงไปเกิดใหม่และแสวงหาความรู้แจ้งในชาติหน้าเถอะ!”

ขณะที่เจว๋หย่วนพูด เขาโบกมือเบาๆ และตะโกนคาถาออกมา

ตู้ม!

เสียงอึกทึกดังขึ้นทั่วบริเวณ ภูเขาทั้งลูกกำลังสั่นสะเทือน

ฝ่ามือขนาดมหึมาฟาดใส่เฉินผิงทันที ฝังร่างของเขาให้ลึกลงไปกว่าสิบเมตรใต้พื้นผิวโลก

“นะ-นี่คือพลังของเทพยุทธ์อย่างนั้นเหรอ? มันช่างน่ากลัวเหลือเกิน”

ซื่อชิงเผยตกใจอย่างมากเมื่อเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาเขา

เมื่อไม่นานมานี้ เฉินผิงได้จัดการเจว๋อู้จนถึงขั้นบังคับให้อีกฝ่ายร้องขอความเมตตา แต่ตอนนี้เจว๋หย่วนกลับสามารถฆ่าเฉินผิงได้ด้วยเพียงฝ่ามือเดียว

นั่นคือช่องว่างที่สำคัญระหว่างความสามารถระดับปราชญ์ยุทธ์และเทพยุทธ์ ตราบใดที่ผู้ฝึกบำเพ็ญฌานระดับปราชญ์ยุทธ์แม้จะเป็นขั้นสูงสุดก็ตาม ก็ยังไม่มีทางกลายเป็นเทพยุทธ์ได้ ความแตกต่างอย่างมากในด้านความแข็งแกร่งจะยังคงอยู่

ปราชญ์ยุทธ์ขั้นที่ห้านั้นอ่อนแอราวกับมดเมื่อต้องมาอยู่ต่อหน้าเทพยุทธ์