เจว๋หย่วนสามารถปราบมังกรทองของเฉินผิงได้ในทันที!
เขาระเบิดเสียงหัวเราะออกมา “ฉันมีสาวกนับร้อยนับพัน และพลังศรัทธาของฉันไร้ซึ่งขอบเขต หากแกยังฝืนต่อสู้กับฉันต่อไป ก็จะมีแต่หมดแรงจนตายเท่านั้น”
เจว๋หย่วนยังคงหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ความเย่อหยิ่งของเขาถูกขับเคลื่อนด้วยพลังศรัทธาอันล้นเหลือ
เมื่อเห็นสีหน้าอันแสนเย่อหยิ่งของเขา เฉินผิงก็เริ่มยิ้มเยาะ
“แกไม่ใช่คนเดียวที่มีพลังศรัทธา ฉันจะแสดงให้แกเห็นเอง!” เฉินผิงพูดอย่างใจเย็น
“แกกำลังพล่ามเรื่องไร้สาระอะไร? แกจะมีพลังศรัทธาได้ยังไงในเมื่อแกไม่มีสาวก?” เจว๋หย่วนตอบกลับโดยไม่เชื่อว่าเฉินผิงจะมีพลังศรัทธาใดๆ
“ฉันมีสาวกมากกว่าแกเป็นร้อยเป็นพัน แกไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉันหรอก!” เมื่อพูดจบ เฉินผิงทำการผนึกมือที่ซับซ้อนอย่างรวดเร็ว โดยส่งพลังของเขาให้ระเบิดแสงที่มองไม่เห็นพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า
ในขณะนั้น รูปปั้นทั้งหมดของเฉินผิงในต่าวกั๋วและภาพทิวเขาเก้าหมื่นลี้ก็เริ่มส่องแสงระยิบระยับ
รูปปั้นนับพันปล่อยพลังศรัทธาออกมาทันที และพวกมันก็มารวมกันและมุ่งหน้าไปยังทิศทางของเฉินผิงอย่างรวดเร็ว!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...