หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2134
ใบหน้าของเจว๋หย่วนเปลี่ยนไปเมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า เขาอ้าปากค้างจนกรามแทบหลุด ตัวของเขาเริ่มสั่นสะท้าน “นะ-นั่นมัน...นั่นมันพลังศรัทธา...”
เจว๋หย่วนมองดูพลังศรัทธาด้วยความไม่เชื่อ
"อะไรกัน? มันเป็นไปได้ยังไง?" ซื่อเหยียนหันไปมองเฉินผิง สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ
ถึงกระนั้น เฉินผิงตอบกลับด้วยรอยยิ้มอันเย็นชา จากนั้นเขาก็กระโจนขึ้นจากพื้นและลอยอยู่กลางอากาศอย่างง่ายดาย!
พลังศรัทธาห่อหุ้มร่างกายเฉินผิงและแผ่ซ่านไปทั่วร่างของเขา
แม้พลังวิญญาณของเขาใกล้จะหมดลง แต่จุดชีพจรตันเถียนของเฉินผิงก็ได้รับการฟื้นฟูในทันทีด้วยพลังศรัทธาที่หลั่งไหลเข้ามาอย่างท่วมท้น สิ่งที่เขาต้องทำต่อไปคือกลั่นพลังออกมา!
หลังจากดูดซับพลังศรัทธาทั้งหมดแล้ว เฉินผิงก็ค่อยๆ ลงมาที่พื้น เขาเปล่งรัศมีแห่งพลังและความแข็งแกร่งที่เพิ่งได้มา
เจว๋หย่วนงุนงง สับสนอย่างถึงที่สุด!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...