เฉินผิงจ้องมองเจว๋หย่วนอย่างเย็นชา กระบี่พิฆาตมังกรของเขาพร้อมแล้ว “ฉันบอกแกแล้วนะ ว่าฉันเคยฆ่าเทพยุทธ์ที่แกล้ามาแล้วด้วยซ้ำ คนที่เพิ่งจะบรรลุเลื่อนขั้นมาเป็นเทพยุทธ์อย่างแกน่ะ ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉันหรอก”
น้ำเสียงของเฉินผิงไร้ซึ่งความเย่อหยิ่ง เขาเพียงแค่พูดข้อเท็จจริงเท่านั้น
อย่างไรก็ตาม เจว๋หย่วนยังคงไม่เชื่อ เขาไม่เชื่อว่าปราชญ์ยุทธ์ขั้นที่ห้าจะสามารถฆ่าเทพยุทธ์ได้
เว้นเสียแต่เฉินผิงจะซ่อนพลังที่แท้จริงของเขาไว้ แต่นั่นไม่น่าจะเป็นไปได้ พลังของเทพยุทธ์ไม่สามารถปกปิดให้ต่ำจนเหลือเพียงระดับปราชญ์ยุทธ์
“อย่าเพิ่งอวดดีไป เจ้าเด็กเหลือขอ” เจว๋หย่วนพูดเย้ยก่อนที่เขาจะเอื้อมมือออกไปดึงพลังงานจากอากาศ
พลังศรัทธาจำนวนนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้น รวมตัวกันเป็นกลุ่มก้อนพลังงานสีม่วงอันหนาแน่นต่อหน้าเขา
ในขณะเดียวกัน เหล่าผู้ศรัทธาที่สวดอ้อนวอนอยู่ใกล้ๆ เริ่มทรุดตัวล้มลงเมื่อรัศมีและพลังศรัทธาของพวกเขาถูกดูดกลืนโดยเจว๋หย่วน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...