หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2138

เจว๋หย่วนชำเลืองมองถงโหย่วกงพลางกลืนน้ำลายอย่างประหม่า “นี่คงจะเป็นคุณถงแห่งสำนักเฟิงเหลย พ่อของคุณเป็นยังไงบ้าง?”

เขาไม่เข้าใจว่าทำไมคนจากสำนักลับถึงมาที่นี่เพียงเพื่อศพของเฉินผิง

ในบรรดาสำนักลับ สำนักเฟิงเหลยอยู่เหนือสำนักฉุนหยาง

อย่างไรก็ตาม ถงโหย่วกงแทบไม่มองเจว๋หย่วนเลยแม้แต่น้อย ทำให้อีกฝ่ายรู้สึกเคอะเขินอย่างบอกไม่ถูก

เมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น ซื่อชิงเผยที่ยืนอยู่ข้างๆ จึงไม่กล้าส่งเสียง

ในขณะที่ตระกูลไป๋เหลียนแทบจะไม่มีคบค้าสมาคมกับสำนักทั่วไปในโลกมนุษย์ แต่พวกเขาก็ไม่ได้รู้ถึงสำนักลับที่ซ่อนอยู่

อย่างไรก็ตาม เมื่อพิจารณาจากการแสดงออกของเจว๋หย่วนแล้ว ซื่อชิงเผยสามารถอนุมานได้ว่าคนที่ยืนอยู่ต่อหน้าเขาคือคนที่เขาไม่ควรไปมีปัญหาด้วย

“ถงโหย่วกงนายไม่เคยได้ยินคำว่ามาก่อนได้ก่อนเหรอ? เรามาถึงที่นี่ก่อน ดังนั้นเรามีสิทธิ์นำศพไปกับเรา!” หรุ่ยเอ๋อร์พูดกับถงโหย่วกง

“ฮ่า! ก็ไม่ใช่ว่าเธอเป็นคนฆ่าเขานี่ แล้วทำไมต้องสนใจด้วยว่าใครจะมาก่อน? ฉันจะเป็นคนเดินออกไปพร้อมกับศพของเขาเอง! ใครก็มาขวางทางฉันไม่ได้!” ถงโหย่วกงกล่าว เขาไม่มีท่าทียอมจำนนเลยแม้แต่น้อย

ในขณะเดียวกัน เฉินผิงซึ่งนอนอยู่ในหลุมก็ได้ยินเสียงผู้คนที่อยู่บนพื้นดินทะเลาะกันเรื่องศพของเขา เขามีความรู้สึกที่หลากหลายเกี่ยวกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น แต่เขาหวังว่าพวกเขาจะโต้เถียงกันต่อไปอีกสักพักหนึ่ง อันที่จริงมันคงดีกว่าถ้าเกิดการต่อสู้กันขึ้น วิธีนี้จะช่วยซื้อเวลาให้เขาได้มากเลยทีเดียว

“ถงโหย่วกงแม้ว่าเราจะไม่ใช่คนที่ฆ่าเขา แต่นายก็เช่นกัน นายก็ไม่มีสิทธิ์เอาศพเขาไปเหมือนกัน เขาถูกสังหารโดยอาจารย์เจว๋ ดังนั้นท่านจะเป็นคนตัดสินว่าใครจะจากไปพร้อมกับศพ!”

ด้วยเหตุนี้ ชิงเอ๋อร์จึงฝากการตัดสินใจไว้ในมือของเจว๋หย่วน!

“เอาอย่างนั้นก็ได้” ถงโหย่วกงชำเลืองมองที่เจว๋หย่วน

เจว๋หย่วนหวาดกลัวอย่างยิ่ง พวกเขาต้องการให้ฉันพูดอะไร? ฉันไม่สามารถมีเรื่องบาดหมางกับฝ่ายใดทั้งนั้น พับผ่าสิ!

“อืม... ฉันไม่มีปัญหากับใครก็ตามที่เอาศพนี้ไป” เจว๋หย่วนโบกมืออย่างช่วยไม่ได้ แม้ว่าเขาจะเป็นคนลงมือฆ่า แต่สถานการณ์ปัจจุบันไม่ใช่ที่ที่เขาสามารถตัดสินใจได้ เขาไม่กล้าที่จะผิดใจกับฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเพราะเขาไม่สามารถที่จะเข้าข้างฝ่ายใดได้ เจว๋หย่วนเพิ่งจะเลื่อนระดับเป็นเทพยุทธ์มาไม่นาน และเขาไม่ต้องการที่จะบั่นทอนชีวิตของตัวเองให้สั้นลง

ลมพัดแรงและก้อนหินปลิวว่อนไปทั่ว

ในขณะนั้น อารามคูฉานถูกกำจัดจนหมดสิ้น ไม่เหลือแม้แต่กิ่งไม้สักกิ่ง สิ่งเดียวที่รอดมาได้คือรูปปั้นอันแข็งแกร่งทั้งสิบสอง

แม้ว่าซื่อชิงเผยและเจว๋หย่วนจะอยู่ห่างออกไปพอสมควร แต่พวกเขาก็ยังรู้สึกได้ถึงแรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวของพลังที่ชิงเอ๋อร์และถงโหย่วกงปล่อยออกมา

ร่างของเหล่าผู้ศรัทธาที่ยังคงคุกเข่าอยู่บนพื้นต่างระเบิดออกโดยไม่เหลือร่องรอย

พวกเขาไม่ฟังคำเตือนของเฉินผิงให้รีบหนีออกไปก่อนหน้านี้

ตอนนี้ร่างของพวกเขาไม่เหลือแม้แต่ผุยผง

เฉินผิงซึ่งยังคงอยู่ในหลุมก็รับรู้ได้ถึงแรงกดดันอันมหาศาลเช่นกัน สายฟ้าสีทองปรากฏต่อหน้าร่างของเขา เฉินผิงรีบฉวยโอกาสดูดซับพลังศรัทธาโดยไม่ขยับเขยื้อน