หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2140

“ไอ้แก่อ่อนหัด แกคงไม่คิดสินะว่าฉันจะยังมีชีวิตอยู่ ใช่มั้ย?” เฉินผิงพูดอย่างเย้ยหยัน

“ฮึ่ม! มีชีวิตอยู่แล้วจะทำไมล่ะ? ถ้าฉันสามารถฝังแกมาได้แล้วครั้งหนึ่ง ฉันก็สามารถฝังแกได้อีกเป็นครั้งที่สอง!”

เมื่อพูดจบ รัศมีหลังรอบๆ เจว๋หย่วนก็ระเบิดออกมาในขณะที่เขาร่ายคาถา

ลูกประคำอธิษฐานของเขาเริ่มเปล่งแสง

รูปปั้นทั้งสิบสองซึ่งยังคงอยู่ก่อนหน้านี้ เริ่มขยับเข้ามาใกล้เฉินผิง

เฉินผิงได้แต่ยิ้มเยาะขณะที่เขามองไปที่รูปปั้นทั้งสิบสองตน เขาค่อยๆ ยกกระบี่พิฆาตมังกรขึ้นมาซึ่งมีมังกรสีทองขดตัวอยู่รอบๆ มัน

ในวินาทีต่อมา เฉินผิงเหวี่ยงกระบี่ของเขาออกไป

เสียงคำรามของมังกรดังกึกก้องอยู่ในอากาศ

คลื่นพลังกระบี่อันน่าสะพรึงกลัวแผ่กระจายไปทุกทิศทุกทางก่อนที่มันจะแทงทะลุร่างของรูปปั้น

ตู้ม!

เสียงระเบิดดังขึ้นพร้อมกับร่างของรูปปั้นทั้งสิบสองตนถูกบดขยี้

ไม่มีร่องรอยใดๆ ของอารามคูฉานหลงเหลือบนยอดเขาอีกต่อไป และรูปปั้นทั้งสิบสองก็กลายเป็นผุยผง

เจว๋หย่วนตะลึงกับภาพที่เห็น สีหน้าของเขาพลันถอดสี

รูปปั้นทั้งสิบสองคือไพ่ตายของเขาในอารามคูฉาน เขาไม่คาดคิดมาก่อนว่าเฉินผิงจะสามารถทำลายพวกมันได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว

แม้แต่ชิงเอ๋อร์และถงโหย่วกงก็ยังต้องขมวดคิ้วเมื่อเห็นภาพนั้น

การทำลายรูปปั้นไม่ใช่เรื่องที่ยากเย็นสำหรับพวกเขา แต่ที่น่าประหลาดใจคือการได้เห็นเฉินผิงซึ่งเป็นเพียงปราชญ์ยุทธ์สมารถทำลายพวกมันในการโจมตีครั้งเดียว

“แกยังมีวิชาอื่นนอกจากใช้รูปปั้นเหล่านี้อีกมั้ย?” เฉินผิงถามอย่างเย็นชา

"ฉัน..."

เฉินผิงผงะเล็กน้อยเมื่อได้ยินทั้งสองโต้เถียงกัน “หยุดทะเลาะกันได้แล้ว วันนี้คือวันตายของพวกแกทั้งสองคนนั่นแหละ”

เมื่อเฉินผิงพูดจบ เขาก็ฟันกระบี่พิฆาตมังกรเข้าใส่ ทำให้เกิดแสงสว่างวาบขึ้น

ในตอนนั้นเอง เจว๋หย่วนก็กระโดดขึ้น แต่ซื่อชิงเผยกลับไม่โชคดีเท่า แสงของกระบี่นั่นได้ผ่าร่างของเขาออกเป็นสองส่วน

เมื่อมองไปที่ศพของซื่อชิงเผย เจว๋หย่วนก็เหงื่อแตกพลั่ก ทันใดเขาก็หันหลังวิ่งลงจากภูเขาโดยหวังว่าจะหนีพ้น

น่าเสียดายที่เฉินผิงไม่ยอมให้เขาหนีไป

เฉินผิงรีบตามเขาไปแทบจะทันที

เพียงแค่ชั่วพริบตา ชายหนุ่มก็มายืนขวางทางเจว๋หย่วนเสียแล้ว พร้อมกับจ้องมองที่เจว๋หย่วนด้วยสายตาอาฆาตแค้น

เจว๋หย่วนรู้ได้ทันทีว่าการหนีไม่ใช่ทางเลือกสำหรับเขาอีกต่อไป เขาจึงหันไปตะโกนว่า “คุณชิงเอ๋อร์ คุณถง! โปรดช่วยฉันด้วย! ใครก็ได้ช่วยฉันที? ฉันจะยอมทำทุกอย่างที่คุณสั่งไปตลอดชีวิตนี้เลย!”