ทั้งสองคิดว่าเป้าหมายของถงโหย่วกงคือการนำตัวเฉินผิงกลับไปที่สำนักเฟิงเหลยโดยไม่บุบสลาย เพราะชายหนุ่มผู้นี้จะมีค่าที่สุดสำหรับพวกเขาก็ต่อเมื่อยังมีชีวิต
เมื่อเห็นเช่นนั้น ชิงเอ๋อร์จึงพูดช้าๆ ว่า “ฉันไม่คิดอย่างนั้นนะ แต่อย่างเคยพูดไว้ กระบวนท่านี้ของเขารุนแรงมาก ฉันไม่แน่ใจว่าเด็กคนนี้จะรอดไปได้”
ขณะที่เฉินผิงรู้สึกถึงพลังมหาศาล เขากำกระบี่พิฆาตมังกรไว้แน่น
พลังแห่งมังกรไหลเข้าสู่กระบี่อย่างต่อเนื่อง
ตามมาด้วยเสียงคำรามของมังกร มังกรสีทองก็ปรากฏตัวงขึ้นและวนเวียนอยู่ข้างหลังเฉินผิง
เขาปลดปล่อยพลังวิญญาณทั้งหมดภายในจุดชีพจรตันเถียนของเขา นี่จะเป็นกระบวนท่าสุดท้ายของเขา เพราะหลังจากการโจมตีครั้งนี้ ไม่ว่าผลจะออกมาเป็นเช่นไร เขาคงไม่สามารถต้านทานมันได้อีกต่อไป
เมื่อเสียงคำรามหลุดออกจากริมฝีปากของเฉินผิง แสงบนกระบี่พิฆาตมังกรก็ส่องสว่างขึ้น
ในวินาทีถัดมา ลำแสงสีทองพุ่งออกมาจากกระบี่ก่อนจะก่อตัวเป็นกระบี่สีทองขนาดใหญ่
ตู้ม!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...