หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2148

คำพูดดูถูกเหยียดหยามของชิงเอ๋อร์ทำเอาถงโหย่วกงขุ่นเคือง เขาปลดปล่อยรัศมีของเขาออกมาและคำรามใส่อีกฝ่าย “ชิงเอ๋อร์ ถ้านายกล้าใช้กำลังชิงตัวเขาไป สำนักเฟิงเหลยจะทำลายล้างสำนักฉุนหยางให้สิ้น ในเมื่อพวกแกอยู่ในสภาพที่อ่อนแอเพียงนี้ ก็คงใช้เวลาเพียงไม่กี่นาทีเท่านั้น”

“เลิกพูดเหลวไหลได้แล้ว สำนักเฟิงเหลยฝ่าฝืนกฎธรรมชาติโดยทำการดัดแปลงพันธุกรรม หนำซ้ำนายก็ยังตั้งใจที่จะค้นคว้าการฝึกวิชามารอยู่อีกด้วยเหรอ? ถ้าเรื่องนี้ถูกแพร่งพรายออกไป นายคิดว่าสำนักลับอื่นๆ จะเอาแต่นั่งดูเฉยๆ หรือไง?” ชิงเอ๋อร์โต้กลับ

ถงโหย่วกงขมวดคิ้ว เขาส่งสายตาอาฆาตให้ชิงเอ๋อร์ “นายไม่กลัวว่าจะจุดชนวนความขัดแย้งระหว่างพวกเราสองสำนักหรือไง?”

“จะไปกลัวอะไร? การทำลายความชั่วร้ายเป็นภาระหน้าที่ของเราเสมอมา แทนที่จะมุ่งมั่นฝึกวิชา สำนักเฟิงเหลยกลับเลือกเส้นทางแห่งการฝึกวิชามาร การปล่อยให้นายเอาตัวผู้ใช้วิชามารไปถือเป็นความอัปยศอย่างที่สุดของสำนักฉุนหยาง!”

แม้จะสีหน้าของเขาจะเรียบเฉย แต่ชิงเอ๋อร์ก็ปล่อยคลื่นแห่งพลังวิญญาณคุณธรรมออกมา

“เฮอะ ฉันฟังคำโอ้อวดของแกมามากพอแล้ว ที่กล้าโผล่หัวมาอีตอนที่ฉันบาดเจ็บมีแต่จะทำให้แกดูเหมือนคนขี้ขลาดเท่านั้นแหละ หยุดเสแสร้งทำตัวสูงส่งได้แล้ว” ถงโหย่วกงตะคอก

แต่ถึงอย่างนั้น ชิงเอ๋อร์ก็ยังชี้ดาบของเขาไปที่ถงโหย่วกงและขู่ว่า “ส่งตัวเขามาให้ฉันแล้วไปซะ ฉันจะไว้ชีวิตแกถ้าแกยอมร่วมมือ ไม่อย่างนั้นก็อย่าหาว่าฉันไม่เตือน ดูจากอาการบาดเจ็บสาหัสและการที่คนของแกหมดสภาพไปแล้ว แกรับมือกับฉันและคนของฉันไม่ไหวหรอก!”

เจตจำนงสังหารที่ปล่อยออกมาของชิงเอ๋อร์บ่งบอกชัดเจนว่าเขาพร้อมที่จะโจมตีทุกเมื่อ

ในขณะเดียวกัน ถงโหย่วกงรู้ดีว่าเขาจะเป็นฝ่ายเสียเปรียบในการต่อสู้ หลังจากมองชิงเอ๋อร์ด้วยท่าทางน่ากลัว เขาก็เดือดขึ้นมา “รอก่อนเถอะ ชิงเอ๋อร์ นายกับฉันจะได้เจอกันอีกแน่ ตอนนี้สำนักฉุนหยางเป็นศัตรูของสำนักเฟิงเหลยแล้ว”

จากนั้นถงโหย่วกงก็โบกมือของเขา “ปล่อยตัวเขาซะ ไปกันได้แล้ว”

ในไม่ช้า เขาก็พาคนของเขาออกไป ขณะที่เฉินผิงกระอักเลือดออกมาคำโตก่อนที่จะหมดสติไปในทันที

“ชิงเอ๋อร์ เขากำลังจะตายเหรอ?” หรุ่ยเอ๋อร์ถาม

ชิงเอ๋อร์เหลือบมองเธอแล้วตอบว่า “เขาจะรอด เขาแค่หมดสติไปเท่านั้น ได้เวลาพาเขากลับไปแล้ว”

ขณะที่เขาพูด ชิงเอ๋อร์ก็อุ้มเฉินผิงด้วยมือข้างหนึ่งและทะยานไปยังสำนักฉุนหยางด้วยดาบในมืออีกข้าง

สภาพเฉินผิงที่บาดเจ็บสาหัสทำให้คิ้วของเยว่ปู้ฉินย่นเล็กน้อย “แกเป็นคนที่ทำร้ายเขาเหรอ?”

“ไม่ใช่ชิงเอ๋อร์ค่ะอาจารย์ ถงโหย่วกงเป็นคนทำแบบนี้” หรุ่ยเอ๋อร์รีบชี้แจง เนื่องจากกฎของสำนักฉุนหยางห้ามสาวกไม่ให้เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับความขัดแย้งและทำร้ายผู้อื่นโดยไม่มีเหตุผล

ด้วยความที่เป็นสำนักลับ เป้าหมายของพวกเขาคือการตั้งมั่นกับการฝึกฝนเพื่อที่พวกเขาจะได้เป็นเซียนในสักวัน

“ถงโหย่วกงเป็นคนทำ? ชายผู้นี้เกี่ยวข้องกับอะไรกับสำนักเฟิงเหลย?” เยว่ปู้ฉินพูดด้วยความประหลาดใจ

เมื่อได้ยินดังนั้น ชิงเอ๋อร์จึงเล่าเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้เยว่ปู้ฉินฟัง เขายังบอกด้วยว่าเฉินผิงเป็นผู้ใช้วิชามารที่ชั่วร้ายยิ่ง

เมื่อเยว่ปู้ฉินได้ฟังทุกอย่าง เขาก็จ้องมองเฉินผิงอย่างไม่เชื่อสายตา