เขานึกภาพไม่ออกเลยว่าปราชญ์ยุทธ์สามารถทำให้เทพยุทธ์บาดเจ็บได้ยังไง
นอกจากนี้ เขายังไม่เข้าใจว่าทำไมผู้ใช้วิชามารถึงสามารถรวบรวมพลังศรัทธาจำนวนมหาศาลได้
ต่อจากนั้น เยว่ปู้ฉินก็ค่อยๆ วางนิ้วบนข้อมือของเฉินผิงเพื่อตรวจชีพจรของเขา
ครู่ต่อมา เยว่ปู้ฉินก็ตะคอกใส่สาวกทั้งสองว่า “พวกแกสองคนกล้าโกหกฉันได้ยังไง? พวกแกทุบตีเขาแล้วกล่าวหาว่าเขาเป็นผู้ใช้วิชามารเพื่อที่จะโยนความผิดให้เขางั้นหรือ?”
ใบหน้าที่บึ้งตึงของเขาน่ากลัวมากจนทำให้ทั้งชิงเอ๋อร์และหรุ่ยเอ๋อร์ต้องคุกเข่าลง
“อาจารย์ ไม่มีทางที่เราจะไร้ยางอายพอที่จะปกปิดความจริงจากท่าน ชายผู้นี้เป็นผู้ใช้วิชามารอย่างไม่ต้องสงสัย ผมเห็นวิธีที่เขาดูดพลังของเจว๋หย่วนด้วยตาของผมเอง” ชิงเอ๋อร์อธิบายอย่างร้อนรน
“อาจารย์คะ ชิงเอ๋อร์พูดถูกแล้วค่ะ ฉันเองก็เห็น เราไม่ได้โกหกท่านแน่นอน” หรุ่ยเอ๋อร์เสริม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...