“เลิกตีหน้าทำเป็นเห็นใจฉันเสียทีถงโหย่วไฉ ไม่สำคัญหรอกว่าใครทำแบบนี้กับฉัน ถึงยังไงแกก็สู้ฉันไม่ได้อยู่ดี!” ถงโหย่วกงตะโกนพร้อมคำรามใส่ชายหนุ่ม
“ถงโหย่วกง พูดกับน้องชายของลูกแบบนั้นได้ยังไง? เขาก็แค่เป็นห่วงลูก” หญิงคนนั้นตำหนิถงโหย่วกง
“อย่ามาเสแสร้ง ไม่มีทางที่คุณกับมันจะเป็นห่วงผมหรอก” ถงโหย่วกงเย้ย
“นี่ลูก...” สีหน้าของผู้หญิงคนนั้นเต็มไปด้วยความโกรธ
“ทุกคนหุบปากซะ!” ในที่สุดHughก็สั่งให้เลิกเถียงกัน
ถงโหย่วกงกับถงโหย่วไฉเป็นพี่น้องต่างแม่ หลังจากแม่ของถงโหย่วกงเสียชีวิต Hughก็แต่งงานใหม่และมีลูกชายกับภรรยาใหม่
อย่างไรก็ตาม ถงโหย่วกงไม่เคยญาติดีกับแม่ลูกคู่นี้เลย
ที่ผ่านมาถงโหย่วไฉเก็บงำความปรารถนาที่จะขึ้นเป็นทายาทของสำนักเฟิงเหลยแทนที่ถงโหย่วกง อย่างไรก็ตาม Hughไม่ยอมให้เป็นอย่างนั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...