หลังจากที่ถงโหย่วไฉจากไปพร้อมกับแม่ของเขา Hughก็เผยสีหน้าเย็นชา
“นี่คือบทลงโทษจากสวรรค์ที่ฝืนกฎธรรมชาติใช่ไหม?”
Hughจ้องออกไปนอกหน้าต่างอย่างว่างเปล่า และมองไปยังท้องฟ้าสีฟ้าอ่อน
แม้ว่าพวกเขาจะเพิกเฉยต่อเรื่องทางโลกและฝึกฝนอย่างสันโดษ การได้เป็นเซียนก็ยังดูอีกยาวไกล
แม้จะเป็นตัวตนที่ดูราวกับพระเจ้าในสายตาของคนทั่วไป แต่พวกเขาก็รู้ดีว่ายังไม่อาจเอื้อมถึงสวรรค์ได้
เมื่อออกจากห้อง ถงโหย่วไฉผู้ร่าเริงก็ยิ้มให้แม่ของเขา “แม่ครับ แม่เห็นไหม? ในที่สุดเราก็ได้โอกาสของเรามาแล้ว ครั้งนี้ผมจะโดดเด่นยิ่งกว่าถงโหย่วกงแน่นอน และสำนักเฟิงเหลยจะเป็นของผม! ยังไงก็ตาม แม่ต้องบอกลุงหวังให้รีบดัดแปลงพันธุกรรมของผม!”
แม่ของถงโหย่วไฉมองลูกชายของเธอพร้อมพยักหน้า “ไม่ต้องกังวล แม่เกลี้ยกล่อมลุงหวังแล้ว และเขาพร้อมที่จะดัดแปลงพันธุกรรมของลูกได้ทุกเมื่อ ยิ่งไปกว่านั้น เขายังประกาศว่าจะสนับสนุนลูกด้วย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...