หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2152

ในตอนนั้น ชิงเอ๋อร์และหรุ่ยเอ๋อร์จ้องมองที่เฉินผิงด้วยเจตจำนงสังหาร แม้ว่าเฉินผิงจะไม่รู้เบื้องหน้าเบื้องหลัง แต่เขาก็แน่ใจว่าสองคนนี้ไม่ได้เป็นมิตร

อย่างไรก็ตาม เมื่อพิจารณาจากท่าทีของหญิงสาวคนนั้นแล้ว เขาก็ไม่รู้สึกถึงความอาฆาตอีกต่อไป

“ผมอยู่ที่ไหน? คุณชื่ออะไร? ผมหมดสติไปกี่วันแล้ว?” เฉินผิงถามหรุ่ยเอ๋อร์

“ฉันชื่อหลิวหรุ่ยค่ะ ที่แห่งนี้คือสำนักฉุนหยาง อาจารย์ของฉันเป็นคนช่วยชีวิตคุณและพาตัวคุณมาที่นี่ คุณหมดสติไปสามวันเต็มๆ ฉันเกือบคิดว่าคุณจะไม่รอดเสียแล้ว” หรุ่ยเอ๋อร์ตอบด้วยรอยยิ้มจางๆ

“สำนักฉุนหยางเป็นสำนักลับเหมือนกับสำนักเฟิงเหลยหรือเปล่าครับ?” เฉินผิงถาม

“มีบางอย่างที่ฉันไม่แน่ใจว่าควรจะบอกคุณดีไหม ฉันคิดว่าจะเป็นการดีที่สุดถ้าฉันไปตามท่านอาจารย์มา”

พูดจบเธอก็หันหลังและกำลังจะเดินออกไป

อย่างไรก็ตาม ในจังหวะที่เธอหันส้นเท้า ชิงเอ๋อร์ก็เข้ามาพอดี แววโทสะฉายชัดในดวงตาเมื่อเขาสังเกตเห็นว่าเฉินผิงตื่นแล้ว “คุณโชคดีที่อาจารย์สามารถชุบชีวิตคุณได้จริงๆ ผมไม่รู้เลยว่าอาจารย์กำลังคิดอะไรอยู่ ถึงได้มอบยาเพิ่มพลังหยวนที่ใช้ต่อชีวิตตัวเองให้กับผู้ใช้วิชามาร”

“ชิงเอ๋อร์ ท่านอาจารย์ก็บอกแล้วนี่ว่าเขาไม่ใช่ผู้ใช้วิชามาร และฉันก็แน่ใจว่าท่านอาจารย์พูดถูก อีกอย่าง ทำไมผู้ใช้วิชามารถึงสามารถรวบรวมพลังศรัทธาได้มากขนาดนั้น? ต้องมีเรื่องเข้าใจผิดบางอย่าง ฉันจะพาอาจารย์มาเดี๋ยวนี้!”

หลังจากพูดแบบนั้น หรุ่ยเอ๋อร์ก็ออกไปเรียกเยว่ปู้ฉิน

ถึงกระนั้น ชิงเอ๋อร์ยังคงจ้องมองเฉินผิงด้วยสายตาเย็นชา

เฉินผิงรู้ว่าชิงเอ๋อร์คงเข้าใจเขาผิดไป เขาจึงรีบอธิบายให้อีกฝ่ายฟังว่า “ที่จริงแล้วผมไม่ใช่ผู้ใช้วิชามาร การดูดกลืนพลังของเจว๋หย่วนเป็นเพียงความสามารถอย่างหนึ่งของวิชาที่ผมมี ผมไม่ได้เที่ยวเข่นฆ่าผู้บริสุทธิ์และดูดกลืนพลังของพวกเขาเพื่อเพิ่มระดับพลังของผม ผมไม่เคยฆ่าคนธรรมดา หวังว่าคุณจะไม่เข้าใจผมผิดไป”

ในเมื่อพวกเขาช่วยเขาไว้ เฉินผิงจึงรู้สึกว่าเขาจำจะเป็นต้องชี้แจงเรื่องนั้น

“ฮึ่ม! ถ้าคุณไม่ใช่ผู้ใช้วิชามาร แล้วคุณทำให้ถงโหย่วกงที่เป็นเทพยุทธ์บาดเจ็บได้ยังไง? ในเมื่อคุณเป็นเพียงปราชญ์ยุทธ์ แม้แต่ผมยังสร้างบาดแผลให้ถงโหย่วกงไม่ได้เลย แล้วทำไมปราชญ์ยุทธ์ธรรมดาสามัญอย่างคุณถึงทำร้ายเขาได้? เห็นได้ชัดว่าคุณใช้วิชามารอะไรสักอย่างที่ผมไม่รู้จัก!”

อย่างไรก็ตาม ทันทีที่เขาพูดจบประโยค สีหน้าของเขากลับเปลี่ยนไปราวพลิกฝ่ามือ และเขาก็เริ่มไออย่างหนักทันที แม้แต่การหายใจของเขาก็เริ่มถี่ขึ้น

เมื่อเห็นเช่นนั้น ชิงเอ๋อร์กับหรุ่ยเอ๋อร์ก็ก้าวเข้าไปทันทีเพื่อช่วยประคองอาจารย์ของพวกเขา

“หรุ่ยเอ๋อร์ รีบไปเอายามาให้อาจารย์เร็วเข้า” ชิงเอ๋อร์พูดกับหรุ่ยเอ๋อร์

“ได้เลย” เธอพยักหน้าและรีบหยิบขวดดินเผาสีขาวออกจากกระเป๋าของเยว่ปู้ฉิน จากนั้นก็เทยาออกมา

ยาถูกใส่เข้าไปในปากของเยว่ปู้ฉิน และหลังจากนั้นไม่นานเขาก็ฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว

“ผมมีอาการแบบนี้มานานแล้ว ขอโทษด้วยที่คุณต้องมาเห็นอะไรแบบนี้” เยว่ปู้ฉินส่งยิ้มกระอักกระอ่วนให้เฉินผิง

ในขณะเดียวกัน หรุ่ยเอ๋อร์ที่ถือขวดดินเผาขาวก็ขมวดคิ้วแล้วพูดขึ้นว่า “อาจารย์ คุ-คุณเหลือยาเพิ่มพลังหยวนแค่ขวดเดียวเหรอคะ?”