หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2156

“ฮ่าๆ! แกนี่ปากกล้าดีนะ แต่ฉันชอบแบบนี้แหละ พลังของแกจะกลายเป็นของฉันในไม่ช้า!”

ร่างนั้นหัวเราะอย่างบ้าคลั่งก่อนจะหายวับไปในอากาศ จากนั้นมันก็กลายร่างเป็นกลุ่มก้อนหมอกสีดำและเข้าห่อหุ้มเฉินผิงไว้

แม้ว่าเฉินผิงอยากจะกลืนกินและสกัดพลังจากหมอกสีดำ แต่จู่ๆ เขาก็จำอะไรบางอย่างได้ในจังหวะที่เขาอ้าปาก เขาล้มเลิกความคิดนั้นทันที

ไม่ช้าร่างของเฉินผิงก็เปล่งแสงสีทองออกมาในขณะที่เขาเปิดใช้งานร่างเกราะทองคำ ภายในไม่กี่วินาที แสงพร่างพรายก็ส่องผ่านหมอกสีดำ ซึ่งกลับมาจับตัวแข็งเป็นร่างนั้นอีกครั้ง

มันจ้องมองเฉินผิงเขม็ง

“ไม่แปลกใจเลยที่แกสามารถบีบให้ฉันเปิดเผยร่างเดิมออกมาได้ ทั้งๆ ที่แกเป็นแค่ปราชญ์ยุทธ์ ดูท่าแกจะมีร่างแท้ของมังกรทอง... ยังไงก็ตาม ร่างกายของแกไม่มีประโยชน์อะไรกับฉันเลย แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็สามารถเอาพลังมังกรที่อยู่ในตัวแกมาใช้ได้!”

แล้วร่างนั้นก็พุ่งไปข้างหน้า ก่อนที่เฉินผิงจะทันได้โต้ตอบ เขาก็รู้สึกถึงแรงกระแทกรุนแรงที่หน้าอก ทำให้เขาเซถอยหลังไปสองสามก้าว

เกิดรูโหว่ขึ้นบนร่างเกราะทองคำ!

เฉินผิงขมวดคิ้ว ถ้าเสี้ยววิญญาณเพียงอย่างเดียวมีพลังมากขนาดนี้ ก็จินตนาการไม่ออกเลยว่าร่างต้นของมันจะน่ากลัวขนาดไหน

“แกเป็นใคร? ทำไมถึงได้ทิ้งเสี้ยววิญญาณของตัวเองไว้ในร่างของประมุขเยว่?” เฉินผิงถาม

“แกพูดมากเกินไปแล้ว คิดเหรอว่าฉันจะบอกแก? ทั้งที่ไม่ได้เป็นคนของที่นี่แท้ๆ แกก็ยังเอาแต่สอดรู้เรื่องของคนอื่น อาณาจักรลับนั้นไม่ง่ายอย่างที่แกคิด แกคิดว่าพวกสำนักลับไม่สนใจเรื่องของโลกภายนอกหรือไง? มันก็แค่ว่าสถานที่ภายนอกเหล่านั้นไม่มีวัตถุดิบที่พวกมันต้องการ ไม่อย่างนั้น แกคิดเหรอว่าสำนักลับเหล่านั้นจะยังนั่งอยู่เฉยๆ? จงจำไว้ว่ามนุษย์ล้วนมีความโลภ ไม่ว่าใครที่หวังจะได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขต่างก็ต้องยอมจำนนต่อสิ่งยั่วยุทั้งนั้น”

พูดจบร่างนั้นก็โจมตีอีกครั้งด้วยความเร็วที่มากยิ่งกว่าเดิม มันเร็วมากจนเฉินผิงไม่อาจมองตามการเคลื่อนไหวใดๆ ได้ทัน

ตุ้บ!

อกของเฉินผิงรับแรงกระแทกอีกครั้ง ทำให้เขาเซถอยหลังไปหลายก้าวอีกรอบ

ร่างเกราะทองคำค่อยๆ เลือนรางก่อนที่จะจางหายไปในอากาศในที่สุด

จากการที่เสี้ยววิญญาณสามารถทำลายร่างเกราะทองคำด้วยการโจมตีสองครั้ง ขอบเขตพลังของมันจึงเห็นได้ชัดเจน

“ดูเหมือนว่าแกจะทำเหมือนฉันเป็นพวกอ่อนแอ ถ้าฉันไม่โจมตีกลับ”

หลังจากเฉินผิงพูดจบ ลำแสงสีทองก็พุ่งออกมาจากร่างของเขา ทำให้ทั้งห้องส่องสว่างในทันใด

เขากวาดตามองรอบห้อง จึงได้รู้ว่าเขามีเวลาตอบสนองน้อยเกินไปในพื้นที่ปิดแห่งนี้

ในขณะที่ฝ่ายตรงข้ามเป็นเพียงเสี้ยววิญญาณ มันก็ไม่ได้ทิ้งรัศมีใดๆ ไว้แม้กระทั่งในตอนที่มันเคลื่อนไหว ซึ่งทำให้เฉินผิงตรวจหาร่องรอยของมันได้ยาก

เขาสะบัดข้อมือ กระบี่พิฆาตมังกรปรากฏขึ้นในมือของเขา

ประกายความโลภปรากฏขึ้นในดวงตาของร่างวิญญาณนั่นเมื่อเห็นกระบี่พิฆาตมังกรที่เฉินผิงถืออยู่

เฉินผิงถ่ายทอดพลังมังกรไปยังกระบี่พิฆาตมังกร ทันใดนั้นมันก็ส่องแสงสีเหลืองราวกับมังกรทองเลื้อยพันรอบคมกระบี่

“ฟาดฟัน!”

เฉินผิงตวัดกระบี่ ทำให้รัศมีกระบี่ท่วมท้นทั่วทั้งห้อง

เมื่อร่างวิญญาณเห็นเช่นนั้นก็กลายเป็นหมอกดำในทันที แสงทะลุผ่านหมอกและเฉือนเข้าที่ผนังทั้งสี่ด้านของห้อง

ตูม!