เฉินผิงนั่งขัดสมาธิในห้องของเขาขณะกำลังสกัดพลังที่เขาเพิ่งดูดกลืน
ในขณะเดียวกัน ชิงเอ๋อร์ก็ยืนพ่นควันบุหรี่อย่างหงุดหงิดอยู่ที่ทางเข้าของสำนักฉุนหยาง
ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าการปรากฏตัวของเฉินผิงทำให้ศักดิ์ศรีของเขาสั่นคลอนเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาถูกอีกฝ่ายสอนมวยหลายต่อหลายครั้ง
การที่ชิงเอ๋อร์แพ้ให้กับถงโหย่วกงเพราะสำนักฉุนหยางขาดแคลนวัตถุดิบก็นับว่าแย่พอแล้ว แต่ที่แย่ไปกว่านั้นคือเขาไม่สามารถเอาชนะปราชญ์ยุทธ์อย่างเฉินผิงได้!
ทันใดนั้น ถงโหย่วไฉก็นำคนจำนวนหนึ่งมาที่สำนักฉุนหยาง และยิ้มเยาะเมื่อเห็นชิงเอ๋อร์หน้าบูดบึ้ง “อะไรกันนี่ ทำไมสาวกอันดับต้นๆ ของสำนักฉุนหยางถึงมาสูบบุหรี่อยู่ตรงนี้คนเดียว? มีอะไรกวนใจนายหรือเปล่า?”
ชิงเอ๋อร์จ้องมองไปที่กลุ่มคนตรงหน้าด้วยความดูถูกอย่างออกนอกหน้า สายตาของเขาเย็นชาและแฝงแววคุกคาม “นายมาทำอะไรที่สำนักฉุนหยาง ถงโหย่วไฉ? เราไม่มีธุระอะไรกับสำนักเฟิงเหลยไม่ใช่เหรอ?”
เหอะ! ฉันล่ะเกลียดพวกสำนักเฟิงเหลยเสียจริงๆ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...