“แกหาเรื่องเองนะ ไอ้สารเลว!” ถงโหย่วไฉคำรามลั่นพลางกวัดแกว่งอาวุธอีกครั้ง
ดาบของเขาเปล่งแสงเจิดจ้าที่สาดส่องไปทั่วบริเวณและเข้ากลืนร่างเฉินผิง
เฉินผิงยกกระบี่พิฆาตมังกรขึ้นอย่างสบายๆ และเกิดเสียงคำรามของมังกรดังสนั่น
พลังดาบพรั่งพรูออกมาจากปลายกระบี่ของเขา และพลังดาบก็กลายเป็นมังกรทองที่ทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าอย่างรวดเร็ว
หลังจากนั้นไม่นาน ร่างของมังกรก็สลายเป็นละอองแสงสีทองที่ร่วงลงสู่พื้น
แสงที่ดาบของถงโหย่วไฉเปล่งออกมาถูกกลืนกินในทันใด ลำแสงสีทองลำหนึ่งทะลุผ่านอากาศและพุ่งตรงไปที่ถงโหย่วไฉ
ความประหลาดใจฉายชัดบนใบหน้าของถงโหย่วไฉ เขารีบกวัดแกว่งอาวุธเพื่อป้องกันการโจมตี
เคร้ง!
ถงโหย่วไฉรู้สึกราวกับว่าร่างกายของเขาถูกอุกกาบาตพุ่งชน แรงมหาศาลทำให้แขนขาของเขาชา และขาของเขาก็จมลงพื้นจนถึงหัวเข่า
เหล่าผู้ชมเบิกตากว้างด้วยความตกใจระหว่างที่พวกเขาเฝ้าดูการต่อสู้ที่เกิดขึ้น ไม่มีใครคาดคิดว่าปราชญ์ยุทธ์จะมีพลังมากขนาดนั้น
“ที่เขาถืออยู่คือดาบวิญญาณ ไม่แปลกหรอกที่เขากล้าสู้กับเทพยุทธ์” หวังชูออกความเห็น พลางมองไปที่กระบี่ในมือเฉินผิง
ฝูงชนจับจ้องไปที่กระบี่พิฆาตมังกรทันทีที่พวกเขาได้ยินแบบนั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...