“คิดว่าตัวเองเป็นใครถึงได้มาสู้กับฉัน ทั้งที่เธอเป็นแค่เทพยุทธ์ระดับสอง? เธอน่าจะส่องกระจกดูสารรูปตัวเองบ้างนะ!” เซิ่นฉางเหลาเย้ยหยันหรุ่ยเอ๋อร์ที่พยายามจะต้านทานรัศมีของเขา
“เธอสู้คุณไม่ได้ก็จริง แต่ถ้าเป็นผมล่ะ?” เฉินผิงตอบและปลดปล่อยรัศมีของเขาออกมา
“ฮ่า ไอ้กุ๊ยเอ๊ย ปราชญ์ยุทธ์อย่างแกกล้าดียังไงถึงมาอวดดีต่อหน้าฉัน?” เซิ่นฉางเหลาแค่นหัวเราะ
อย่างไรก็ตาม ในไม่ช้าเขาก็ตระหนักว่ารัศมีของเฉินผิงต้านรัศมีของเขาได้ เขาหันไปมองเฉินผิงด้วยความตกตะลึงและตะโกนก่อนที่จะเพิ่มความรุนแรงของรัศมีของเขา ซึ่งทำให้ผู้ฝึกยุทธ์หลายคนล้มลงกับพื้นเพราะทนแรงกดดันไม่ไหว
“คุณเป็นเทพยุทธ์ระดับสี่สินะ ไม่เลว” เฉินผิงยิ้ม
“แกคงรู้สักทีว่าถ้ามาขวางทางฉันจะเจอกับอะไร เพราะแกรับรู้ถึงพลังที่แท้จริงของฉันแล้ว” เซิ่นฉางเหลาเอ่ยด้วยความเหยียดหยาม
“เทพยุทธ์ระดับสี่ก็น่าประทับใจดีนะ แต่ในสายตาผมก็ยังดูงั้นๆ อยู่ดี ” เฉินผิงเย้ยกลับ
“คุยโวเหลือเกินทั้งที่เป็นแค่ปราชญ์ยุทธ์กระจอกๆ แกกล้าดียังไงถึงมาดูถูกฉัน วันนี้ฉันจะขยี้แกให้แหลกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย และฉันจะให้แกได้เห็นพลังที่แท้จริงของเทพยุทธ์ระดับสี่!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...