หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2189

ในขณะนั้นผู้ฝึกยุทธ์หลายคนต่างตกตะลึง พวกเขาไม่คาดคิดว่าเฉินผิงจะเผชิญหน้ากับค้อนสัมฤทธิ์ของฝ่ายตรงข้ามด้วยมือเปล่า ที่น่าประหลาดใจยิ่งกว่านั้น ดูเหมือนเขาจะไม่เป็นอะไรเลย!

เซิ่นฉางเหลากัดฟัน เขาจะให้ใครเห็นไม่ได้ว่าแขนของเขาบาดเจ็บ เพราะไม่อย่างนั้นเขาคงจะอับอายน่าดู

“ไอ้หนู แกมีฝีมืออยู่พอตัว ฉันใช้พลังไปแค่สามสิบเปอร์เซ็นต์ แต่แกก็ปัดป้องการโจมตีของฉันได้...” เซิ่นฉางเหลาพูด พยายามรักษาหน้าตัวเอง

“คุณเพิ่งจะใช้พลังไปแค่สามสิบเปอร์เซ็นต์?” เฉินผิงแสร้งทำเป็นประหลาดใจ “ผมใช้แค่สิบเปอร์เซ็นต์ แต่คราวนี้ผมจะใช้สักสามสิบเปอร์เซ็นต์ มาดูกันว่าคุณจะใช้พลังกี่เปอร์เซ็นต์รับมือกับผม”

ทันทีที่พูดอย่างนั้น เฉินผิงก็เดินเข้าไปหาเซิ่นฉางเหลาอีกครั้ง เขาซัดหมัดอันดุดันใส่อีกฝ่าย

เมื่อรู้สึกถึงพลังอันน่าสะพรึงกลัวที่พุ่งเข้ามาหา เซิ่นฉางเหลาก็ตื่นตระหนก

ก่อนหน้านี้เขาแค่โอ้อวดไปเรื่อย แต่หมัดของเฉินผิงกลับดูดุร้ายยิ่งกว่าเดิมเสียอีก

อย่างไรก็ตาม เซิ่นฉางเหลารวบรวมพลังทั้งหมดของเขาและตะโกนเสียงดังก่อนที่จะใช้ค้อนทั้งสองของเขารับหมัดเฉินผิง “ปลดปล่อยพลัง!”

ตูม!

หลังจากเสียงดังสนั่น ทุกคนก็เห็นฝุ่นควันฟุ้งขึ้นมาและก้อนหินรอบๆ พังทลาย

เมื่อฝุ่นค่อยๆ จางลง ทุกคนก็อ้าปากค้าง

พวกเขาเห็นเซิ่นฉางเหลาที่หมดสภาพอย่างสิ้นเชิง เขาถือเพียงด้ามค้อนสัมฤทธิ์อันหนึ่งไว้ในมือ ค้อนทั้งสองของเขาแตกกระจายกลาดเกลื่อนทั่วพื้น

เซิ่นฉางเหลายืนนิ่งและพูดอะไรไม่ออก เขาจ้องมองค้อนที่แตกหักในมือด้วยดวงตาที่แทบจะถลนออกมาจากเบ้า

“หืม นี่คือฝีมือทั้งหมดของคุณเหรอ? เก่งแค่นี้ยังจะโม้อีกนะ” เฉินผิงเย้ยหยันและเตะเข้าที่เซิ่นฉางเหลา ทำเอาอีกฝ่ายกระเด็น

ร่างของเซิ่นฉางเหลาเซไปข้างหลัง และมีเลือดไหลออกมาจากปากของเขาขณะที่เขาล้มลงกับพื้น

ศิษย์คนอื่นๆ จากสำนักเฟิงเหลยตัวแข็งทื่อด้วยความตกใจ พวกเขาจ้องมองที่เฉินผิงด้วยสายตาเหลือเชื่อ

“คุณถงลงไปในถ้ำ ซากปรักหักพังโบราณของพระราชวังสุ่ยเซียนอาจอยู่ในถ้ำนั้น” เซิ่นฉางเหลาตอบตามจริง ไม่กล้าปิดบังเฉินผิง

“ฉันบอกทุกอย่างแล้ว ได้โปรดเถอะ... อย่าฆ่าฉันเลย!” เซิ่นฉางเหลาวิงวอน

ผู้ฝึกยุทธ์คนอื่นๆ มองเซิ่นฉางเหลาที่อ้อนวอนด้วยสีหน้าเหยียดหยาม ดูเหมือนว่าแม้แต่คนที่บรรลุถึงระดับเทพยุทธ์ก็ยังเป็นมนุษย์อยู่วันยังค่ำ และไม่แตกต่างจากพวกเขามากนัก

ที่เล่าต่อๆ กันมาว่าใครก็ตามที่ได้เป็นเทพยุทธ์จะอยู่ในสถานะเยี่ยงเทพนั้นเป็นเพียงเรื่องไร้สาระ

“ถ้าผมไม่ฆ่าคุณ ผู้ฝึกยุทธ์เหล่านั้นจะไม่ตายอย่างเปล่าประโยชน์หรอกหรือ?”

เฉินผิงมองด้วยสายตาเยือกเย็น ขณะที่เขากระทืบลงที่อกคู่ต่อสู้

เซิ่นฉางเหลากระอักเลือดออกมาเต็มปาก พลังชีวิตของเขาลดลงอย่างรวดเร็วจนกระทั่งหายไปจนหมดสิ้น

ศิษย์ที่เหลือของสำนักเฟิงเหลยกลัวจนขวัญหนีดีฝ่อเมื่อเห็นอย่างนั้น พวกเขารีบหันหน้าหนีแล้ววิ่ง