หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2207

"คุณเฉิน มีอะไรเหรอ? ศิลาอาบโลหิตพวกนั้นเป็นของวิเศษนะ” หรุ่ยเอ๋อร์ถามเฉินผิงด้วยความสับสน

“นั่นไม่ใช่ของวิเศษ พวกมันคืออาวุธที่คร่าชีวิตผู้นต่างหาก ผมสัมผัสได้ถึงเจตนาสังหารจากภายในห้องพวกนั้น” เฉินผิงพูดกับเธอหลังจากวิ่งออกไปนอกทางเดิน

เหลาหลิ่วพยักหน้าเห็นด้วย “ฉันก็รู้สึกได้เช่นกัน ต้องมีอันตรายอยู่ในห้องพวกนั้นอย่างแน่นอน”

ทันใดนั้น ก็มีเสียงกรีดร้องดังมาจากห้องทั้งสองด้านของทางเดิน

ผู้คนต่างพากันวิ่งออกจากห้องและตามมาด้วยเงาดำที่น่าสะพรึงกลัว

ศิลาอาบโลหิตปล่อยอากาศที่เย็นยะเยือก และกลายเป็นเงาดำที่ชั่วร้าย

การเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันทำให้ทุกคนตื่นตระหนก

เงาดำหนึ่งพุ่งทะลุผ่านร่างของคนๆ หนึ่ง มันฆ่าเขาในทันที โดยที่คนผู้นั้นยังไม่ทันจะส่งเสียงกรีดร้องด้วยซ้ำ

เงาสีดำจำนวนมากโผล่ออกมาจากห้อง จับผู้คนจากสำนักเฟิงเหลยและสำนักเฟยซิงอย่างไม่ทันตั้งตัวและทำร้ายพวกเขาจนได้รับบาดเจ็บ

“โอ้ ไม่นะ มันคือวงแหวนมรณะ! หนีเร็ว!"

เหลิ่งหยุนตระหนักแล้วว่ามันคือวงแหวนมรณะ และศิลาอาบโลหิตนั้นก็ไม่ใช่ของวิเศษเช่นกัน

ทุกคนรีบวิ่งไปตามทางที่พวกเขามาอย่างลนลานและหวาดกลัวกับสิ่งที่เห็น

ดวงตาของถงโหย่วไฉหรี่ลง รัศมีพลังของเขาพุ่งสูงขึ้น

เขาเหวี่ยงหมัดออกไปพร้อมเสียงคำรามสลายเงาดำหนึ่ง แต่จำนวนเงาอีกมากมายก็พุ่งออกมาจากห้องทั้งสองด้าน

ถงโหย่วไฉต้องล่าถอยและต่อสู้ในเวลาเดียวกัน เขารู้ว่าเงาดำที่ไม่มีใครรู้จักเหล่านี้จะทำให้พลังงานของเขาหมดลงหากเขายังฝืนสู้กับพวกมันต่อไป

ผู้คนจากสำนักเฟิงเหลยพยายามปกป้องเขา แต่เงาดำดูเหมือนจะไม่เกรงกลัวและยังคงโจมตีอย่างต่อเนื่อง

“น่ากลัวเหลือเกิน...” หรุ่ยเอ๋อร์ตกใจกับภาพเหตุการณ์ตรงหน้าของเธอ

หรุ่ยเอ๋อร์ขมวดคิ้ว “เงาดำเหล่านี้แปลกมาก เราไม่สามารถฆ่าพวกมันได้...”

เธอออกหมัดและทำให้เงาร่างหนึ่งแตกเป็นเสี่ยงๆ แต่เพียงไม่นาน พวกมันก็รวมกลุ่มกันใหม่และเข้าโจมตีเธออีกครั้ง

แม้ไฟแห่งวิญญาณของเฉินผิงจะสามารถเอาชนะเงาดำได้ แต่ทว่าร่างเงาดำจำนวนมากก็ปรากฏออกมามากขึ้นเรื่อยๆ

เฉินผิงรู้สึกค่อยๆ ไร้เรี่ยวแรงต่อคลื่นพลังงานลบที่ถาโถมเข้ามาในห้องโถง

แม้ว่าเขาจะสามารถกลั่นพลังงานลบได้ แต่ก็มีมากเกินไปและต้องใช้เวลาหลายศตวรรษกว่าที่เขาจะดูดซับมันได้ทั้งหมด

ถงโหย่วไฉและเหลิ่งหยุนวิ่งออกมาถึงห้องโถง แต่เมื่อพวกเขาเห็นเงาดำจำนวนมหาศาลและรู้สึกถึงคลื่นพลังงานลบในห้อง พวกเขาต่างตกตะลึงเช่นกัน

“บ้าเอ้ย ถ้าฉันพาคนมาด้วยมากกว่านี้” เหลิ่งหยุนสบถ

เขาไม่สนใจที่จะรักษาภาพลักษณ์ของเขาอีกต่อไป เขายังคงใช้เข็มทิศธรณีในมือเพื่อต่อสู้กับเงาดำเหล่านั้น