เฉินผิงใช้ร่างกายของตนเป็นดั่งอาวุธกระแทกรูปปั้นอย่างแรงจนแตกเป็นเสี่ยงๆ
ตู้ม!
ร่างของเขากระแทกเข้ากับรูปปั้น
ตุ้บ!
รูปปั้นทรุดลงกับพื้นและแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ห้องโถงใหญ่และทางเดินที่มืดมิดและเต็มไปด้วยพลังงานลบก่อนหน้านี้ก็กลับมาสว่างไสวอีกครั้ง พลังงานลบและเงาสีดำหายวับไปทันที
หรุ่ยเอ๋อร์และคนอื่นๆ รีบวิ่งไปดูเฉินผิง เขานอนอยู่บนพื้นด้วยร่างกายที่เหนื่อยหอบอย่างหนัก ในขณะเดียวกัน ใบหน้าของถงโหย่วไฉก็เต็มไปด้วยความตกใจเมื่อเขาเห็นพลังงานลบที่กระจายหายไป
“เขาทำลายแกนกลางของอาคมได้จริงๆ งั้นรึ?” ถงโหย่วไฉขมวดคิ้วขณะพาคนเข้าไปในทางเดิน
“เป็นอะไรหรือเปล่า คุณเฉิน?” หรุ่ยเอ๋อร์ถามพร้อมช่วยพยุงเฉินผิงขึ้นจากพื้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...