หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2212

หรุ่ยเอ๋อร์เริ่มตระหนักได้ทันทีหลังจากฟังคำอธิบายของเหลิ่งหยุน เธอจำได้ว่าห้องทั้งสองด้านของโถงทางเดินเป็นห้องพักสำหรับผู้มาเยือนสำนักในอดีต

มันเป็นความจริง การไม่ปล่อยให้คนเหล่านี้เข้าไปยังส่วนภายในของสำนักเป็นการป้องกันที่ดีเยี่ยมเพื่อไม่ให้ผู้อื่นเข้ามาและแอบแฝงเจตนาร้ายต่อสำนัก

เหลาหลิ่วถอนหายใจขณะมองไปที่ประตูหินบานใหญ่ “นี่คือพระราชวังสุ่ยเซียนที่แท้จริง อันตรายที่เราพบก่อนหน้านี้นั้นไม่สำคัญเลย ความท้าทายที่แท้จริงเริ่มขึ้นแล้ว!”

เฉินผิงเองก็รับรู้ได้เช่นกัน อันตรายที่แท้จริงอยู่ในพระราชวังสุ่ยเซียนง และวงแหวนอาคมที่พวกเขาพบก่อนหน้านี้ก็เป็นเพียงการขัดขวางเล็กน้อยของด่านหน้าเท่านั้น

"เปิดประตู!" ถงโหย่วไฉโบกมือสั่งให้คนของเขาผลักประตู

“มีบางอย่างผิดปกติ! อย่าเพิ่งเปิดประตู” เฉินผิงห้ามพวกเขา

“หึ! มันเป็นเพียงประตูหิน มันจะมีอะไรผิดปกติได้ล่ะ? เดี๋ยวก่อน หรือว่าแกอยากจะเป็นคนเปิดมันเอง เพื่อที่แกจะได้แจกจ่ายสมบัติอีกครั้งเมื่อแกพบมัน? อย่าเสแสร้งดีกว่า ฉันรู้ทันเล่ห์เหลี่ยมของแกหมดแล้ว...” ถงโหย่วไฉเย้ยหยัน จากนั้นเขาก็กล่าวกับสาวกของสำนักเฟิงเหลยสองคนว่า "อย่าสนใจเขา เปิดประตูเดี๋ยวนี้”