หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2214

ชายอาวุโสที่ได้ยินการสนทนาของพวกเขาก็แสดงความไม่พอใจเช่นกัน พวกเขาปฏิญาณว่าล้างวงแหวนอาคมนี้และพิสูจน์ให้ทุกคนเห็นว่าพวกเขาสามารถทำเช่นนั้นได้

ทันใดนั้น ประตูหินเริ่มสั่นไหว มันปล่อยพลังงานที่รุนแรงออกมา จอมขมังเวทย์อาวุโสคนหนึ่งไม่สามารถหลบเลี่ยงการโจมตีได้จึงถูกตัดศีรษะจนขาด

เลือดสาดกระเซ็นไปทั่วทำให้ผู้วิเศษที่เหลือเปียกโชก ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความตกใจและความไม่เชื่อ

“กะ-เกิดอะไรขึ้น?” ถงโหย่วไฉถามอย่างสับสน

“นะ-นี่มัน...” เหล่าจอมขมังเวทย์ที่อ้างว่าสามารถทำลายวงแหวนอาคมได้สำเร็จก่อนหน้านี้ต่างตกตะลึงและพูดอะไรไม่ออก

"ผมบอกพวกคุณแล้ว ถึงแม้จะให้เวลาพวกคุณหนึ่งเดือน คุณก็ไม่สามารถทำลายวงแหวนอาคมนี้ได้ ความพยายามของคุณที่จะทำลายอาคมด้วยการใช้กำลังนั้นมันไม่ได้ผล โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อวงแหวนกับดักสังหารถูกถักทออย่างประณีตอยู่ภายใน การทำลายมันด้วยพละกำลังที่รุนแรงมีแต่จะนำไปสู่ความตายเท่านั้น! ตอนนี้คุณรู้แล้วสินะว่าวงแหวนอาคมนี้มันน่ากลัวขนาดไหน คุณยังอยากฝืนที่จะทำต่อไปอีกมั้ยล่ะ?” เฉินผิงพูดอย่างใจเย็น

จอมขมังเวทย์ทั้งหมดจากสำนักเฟิงเหลยเดินเซถอยไปด้านหลังทันที และรักษาระยะห่างจากประตูหิน

ปฏิกิริยาของพวกเขาทำให้ถงโหย่วไฉผิดหวังมากยิ่งขึ้น

“เฉินผิง แกบอกว่าคุณสามารถแก้ปัญหานี้ได้ภายในหนึ่งนาทีใช่มั้ย? ถ้าอย่างนั้นก็ลองดูสิ ถ้าแกทำสำเร็จ ฉันจะให้อำนาจแกในการแจกจ่ายสมบัติ!” ถงโหย่วไฉพูดกับเฉินผิงขณะผงกศีรษะ

เนื่องจากการแก้อาคมนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายดายเลยแม้แต่น้อย จึงมีความเป็นไปได้ที่เฉินผิงอาจเสียชีวิตในขั้นตอนนี้ นั่นเป็นเหตุผลที่ถงโหย่วไฉยินยอมให้เฉินผิงลองดู

“ถ้าคุณพูดเร็วกว่านี้ ผมคงเปิดประตูหินสำเร็จไปนานแล้ว” เฉินผิงตอบด้วยรอยยิ้มก่อนจะเดินไปที่ประตู

“ระวังด้วยนะ คุณเฉิน!” หรุ่ยเอ๋อร์กล่าว

"ไม่ต้องห่วง ผมรู้ดีว่าผมกำลังทำอะไรอยู่” เฉินผิงยิ้มอ่อนๆ ให้เธอ

เขายืนอยู่หน้าประตูหินและวางมือลงบนประตูนั้น

ทุกคนต่างอ้าปากค้างเมื่อเห็นเช่นนั้น พวกเขาอยากรู้ว่าเฉินผิงจะทำอะไรได้บ้าง

เหลาหลิ่วและเหลิ่งหยุนก็ให้ความสนใจเฉินผิงอย่างใกล้ชิดเช่นกัน เพราะพวกเขาต้องการดูว่าเขาจะทำลายวงแหวนได้อย่างไรในหนึ่งนาที

พรึบ...

แอ๊ด!

เฉินผิงค่อยๆ เปิดประตู รัศมีพลังที่ประตูหินปล่อยออกมาไม่เป็นอันตรายต่อเขาเลยแม้แต่น้อย

เมื่อประตูเปิดออก ลมเย็นยะเยียบก็พัดออกมาจากส่วนลึกของซากปรักหักพังโบราณของพระราชวังสุ่ยเซียน

ทุกคนอดไม่ได้ที่จะสั่นสะท้าน

ลมหนาวทำให้ทุกคนสั่นเทา สถานที่นั้นดูเหมือนห้องเก็บศพใต้ดินมากกว่าจะเป็นสถานที่สำหรับสมาชิกของสำนักที่จะมาชุมนุมกัน

อย่างไรก็ตาม พวกเขาต่างรู้สึกทึ่งในทักษะอันน่าเหลือเชื่อของเฉินผิงในการเปิดประตูหินได้อย่างรวดเร็ว

“คุณทำแบบนั้นได้ยังไงกัน คุณเฉิน? คุณจัดการแก้ไขอาคมนั่นภายในเวลาอันสั้นได้ยังไง?” เหลาหลิ่วสงสัยว่าเฉินผิงทำอย่างนั้นได้อย่างไร

เหลิ่งหยุนเองก็สงสัยเช่นกัน “เฉินผิง เมื่อกี้คุณทำอะไร? เราไม่เห็นคุณทำลายวงแหวนอาคมเลย”

แม้แต่ถงโหย่วไฉก็ยังให้ความสนใจไปที่เฉินผิงเช่นกัน เขาอยากรู้อยากเห็นว่าเฉินผิงพูดอะไร ความสามารถของเฉินผิงที่ทำลายวงแหวนอาคมทำให้ทุกคนต่างงุนงงและเต็มไปด้วยคำถาม