หรุ่ยเอ๋อร์ตะลึงงันแล้วมองเฉินผิงด้วยความไม่อยากเชื่อ
“คุณเฉิน ผะ ผลสื่อวิญญาณพวกนี้ประเมินค่าไม่ได้เชียวนะ คุณจะให้ฉันกินพวกมันเหรอ?”
นับเป็นเรื่องยากที่หรุ่ยเอ๋อร์จะเชื่อได้ลงว่าเฉินผิงจะมอบผลไม้ให้เธอ มิหนำซ้ำยังไม่ใช่แค่ลูกเดียวอีกด้วย
“แน่นอนว่าหากพวกเราจะเพิ่มพูนพลังของตัวเองให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ พวกเราก็เหลือเพียงวิธีนี้เท่านั้นแล้ว”
“ตรงนี้มีอยู่หกลูก พวกเรากินคนละสามลูก หวังว่าพวกมันจะช่วยให้พวกเราเลื่อนระดับพลังฝึกบำเพ็ญฌานได้สำเร็จนะ!”
พอเฉินผิงพูดจบก็แบ่งผลไม้
เมื่อหรุ่ยเอ๋อร์เห็นผลสื่อวิญญาณก็ราวกับฝันไป จนถึงตอนนี้เธอไม่ได้ทำอะไรที่เป็นประโยชน์เลย นอกจากนั้นเฉินผิงยังบาดเจ็บสาหัสเพียงเพื่อช่วยเหลือเธออีกต่างหาก แต่ยามนี้เขากำลังจะมอบผลไม้ให้แก่เธอสามลูก
“คุณเฉิน ฉันเพียงแค่มีความสามารถพื้นๆ อีกอย่างฉันก็สงสัยว่าตัวเองจะสามารถซึมซับผลสื่อวิญญาณได้มากขนาดนั้นหรือเปล่า ฉันคิดว่าคุณกินให้มากๆ หน่อยจะดีกว่า...”
จากนั้นหรุ่ยเอ๋อร์ก็มอบผลไม้ให้เฉินผิงอีกลูก ตอนนี้เฉินผิงมีสี่ลูกและเธอมีสองลูก
คราวนี้เฉินผิงไม่ปฏิเสธเธออีก แต่เขากลับเอ่ยเร่งขึ้นมาว่า “ผมไม่รู้ว่าพฤกษาสื่อวิญญาณพวกนี้จะคงอยู่ได้นานแค่ไหน รีบมาฝึกบำเพ็ญฌานกันเดี๋ยวนี้เถอะ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...