หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2237

ต้าหู้ฝาแผดเสียงร้อง ร่างกายของเขาค่อยๆ ลอยขึ้นฟ้า หลังจากนั้นไม่นานเมื่อยอดไม้เลื้อยนับไม่ถ้วนงอกขึ้นมาจากพื้นดิน รัศมีพลังอันมืดมนก็โอบล้อมเขาไว้

ยอดไม้เลื้อยเริ่มที่จะต่อสู้กับสิ่งมีชีวิตทั้งหมดบนพื้นดินที่กำลังเอาชีวิตรอดกันอย่างหฤโหด แม้แต่ถงโหย่วไฉกับเหลิ่งหยุนก็ไม่เว้น

หรุ่ยเอ๋อร์เองก็ไม่ทันตั้งตัวและถูกยอดไม้เลื้อยเกี่ยวพันใต้ฝ่าเท้า

เธอรีบตะโกนบอกเฉินผิงด้วยความตื่นตกใจว่า “คุณเฉิน!”

เมื่อเห็นเช่นนั้น เฉินผิงก็รีบปลดปล่อยแสงสว่างวูบหนึ่งจากกระบี่พิฆาตมังกรเพื่อตัดยอดไม้เลื้อย

เมื่อถงโหย่วไฉกับเหลิ่งหยุนถูกยอดไม้เลื้อยเกี่ยวพันเอาไว้เช่นกันก็ให้รู้สึกประหลาดใจ

“ต้าหู้ฝา คุณทำอะไรน่ะ? ปล่อยพวกเราไปนะ!” ถงโหย่วไฉกับเหลิ่งหยุนแผดเสียงร้อง

“ตราบใดที่ไอ้เด็กนี่ไม่ตายจะไม่มีใครหนีออกไปได้ทั้งนั้น แทนที่จะถูกมันฆ่าตาย ไม่สู้ร่วมแรงร่วมใจกันฆ่ามันไม่ดีกว่าเหรอ? นี่เป็นทางเดียวที่จะสนองความปรารถนาของคุณด้วย” ต้าหู้ฝาเอ่ยขึ้นอย่างเย็นชา

“ไม่นะ... อย่า!”