หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2242

“นี่คือผลสื่อวิญญาณ บ่อน้ำพุแห่งการฟื้นฟูหล่อเลี้ยงพฤกษาสื่อวิญญาณและผลที่ให้กำเนิดก็มีพลังวิเศษในการฟื้นฟูร่างกายที่เสียหาย พวกคุณสองคนควรจะรีบหล่อหลอมพลังที่สัมผัสได้ในร่างกายของตัวเอง คุณอาจจะเลื่อนระดับพลังฝึกบำเพ็ญฌานได้เสียด้วยซ้ำไป โดยเฉพาะนายนะ ซิงซู ในเมื่อนายมีระดับพลังฝึกบำเพ็ญฌานต่ำเตี้ย นายก็ควรจะรีบหล่อหลอมพลังที่สัมผัสได้ในร่างกายของตัวเอง มิฉะนั้นนายจะระเบิดจนถึงตายได้!” เฉินผิงเอ่ยเร่ง

เมื่อได้ยินคำพูดของเฉินผิง หูหม่าซือกับหลงซิงซูจึงรีบฝึกบำเพ็ญฌานแล้วหล่อหลอมพลังภายในร่างของตนเอง

เฉินผิงอยู่ที่สำนักฉุนหยาง เพราะคิดจะรอคอยให้พวกเขาฝึกบำเพ็ญฌานเสร็จสมบูรณ์ก่อนจะกลับจิงตู

“หรุ่ยเอ๋อร์ พวกเธอเข้าไปในซากปรักหักพังโบราณแห่งพระราชวังสุ่ยเซียนจริงๆ เหรอ?” ชิงเอ๋อร์ถามขึ้นมา

เมื่อสัมผัสได้ถึงรัศมีพลังบนตัวหรุ่ยเอ๋อร์กับเฉินผิง ชิงเอ๋อร์ก็ชักจะอิจฉาเสียจนหน้าเขียวหน้าเหลือง

อย่างไรเสียตอนที่หรุ่ยเอ๋อร์จากไป พลังของเธอยังไม่ใช่คู่ประมือของชิงเอ๋อร์ แต่หลังจากพวกเขาเดินทางไปที่ซากปรักหักพังโบราณแห่งพระราชวังสุ่ยเซียน พลังของเธอก็ล้ำหน้าเขาไปแล้ว

โดยเฉพาะเฉินผิง ชิงเอ๋อร์สัมผัสได้อย่างชัดเจนถึงพลังอันน่าพรั่นพรึงที่แผ่ออกมาจากเฉินผิง เขาเกรงว่าหากพวกเขาต้องต่อสู้กัน ตนจะไม่สามารถรับการโจมตีเพียงครั้งเดียวจากเฉินผิงได้

“แน่นอนว่าพวกเราได้เห็นพฤกษาสื่อวิญญาณด้วย...” หรุ่ยเอ๋อร์บอกเล่าประสบการณ์ที่ซากปรักหักพังโบราณแห่งพระราชวังสุ่ยเซียนอย่างมีความสุข

เมื่อชิงเอ๋อร์ได้ยินว่าเฉินผิงเอาชนะต้าหู้ฝาระดับเทพยุทธ์ขั้นที่เก้าจากสำนักเฝินเทียน เขาก็ถึงกับผงะอึ้ง

ถ้าหากเป็นเช่นนั้น ชิงเอ๋อร์ก็รู้แล้วว่าลมปราณเพียงสายเดียวจากเฉินผิงก็เพียงพอให้เขาหายใจไม่ออกแล้ว

เฉินผิงอยู่ที่สำนักฉุนหยางอีกสามวันและตอนนั้นเยว่ปู้ฉินก็เพิ่งจะรีบกลับมาจากการประชุม

ดูเหมือนเยว่ปู้ฉินจะไม่รู้สึกประหลาดใจที่ได้เห็นเฉินผิงกับหรุ่ยเอ๋อร์

“อาจารย์ พวกเรากลับมาจากซากปรักหักพังโบราณแห่งพระราชวังสุ่ยเซียน แล้วก็—”

“ตอนนี้ทั่วทั้งอาณาจักรลับรู้กันหมดแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น สำนักเฟยซิงกับสำนักเทียนเหลยก็ลงมือแล้วด้วย ผมเกรงว่าอีกไม่นานพวกมันจะเริ่มตามล่าเฉินผิง! ทางที่ดีคุณน่าจะออกจากอาณาจักรลับไปหลบซ่อนตัวก่อนนะ” เยว่ปู้ฉินกล่าวขึ้นมา

“ประมุขเยว่ แต่ถ้าหากผมไปแล้วจะเกิดอะไรขึ้นกับคุณเล่า?” เฉินผิงถาม

“พวกมันไม่ทำอะไรสำนักฉุนหยางหรอก อีกอย่างพวกเราก็ไม่ยอมแพ้เหมือนกันนะ” เยว่ปู้ฉินเอ่ยขึ้นมา

เฉินผิงผงกศีรษะ เขารู้ว่าพลังของตนเองในตอนนี้ยังไม่สามารถต่อกรกับสองสำนักใหญ่ได้

ยามนี้หูหม่าซือกับหลงซิงซูหล่อหลอมพลังภายในร่างของตนเองแล้วเสร็จ ก็ถึงเวลาต้องออกเดินทางแล้ว

หลังจากร่ำลาเยว่ปู้ฉิน เฉินผิงก็พาหูหม่าซือกับหลงซิงซูกลับจิงตู