เฉินผิงและคนอื่นๆ เดินทางข้ามทะเลอันไร้ที่สิ้นสุดอย่างรวดเร็ว ไม่มีเกาะเล็กเกาะน้อยให้เห็นและทุกอย่างก็สงบราบรื่นดี
ในที่สุดชิงเอ๋อร์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
ทันใดนั้นทะเลอันสงบเงียบก็เกิดลมพายุ คลื่นคลั่งสาดกระทบเรือซึ่งสร้างขึ้นมาจากลำต้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า เพื่อบังคับให้พวกมันเปลี่ยนทิศทาง
“ตอนที่ไม่มีลมทำไมถึงมีคลื่นได้เล่า?” หรุ่ยเอ๋อร์ถามด้วยความสงสัย
ในทางกลับกัน เฉินผิงก็เอ่ยอย่างเอาจริงเอาจังว่า “ระวังสัตว์อสูรตรงนี้ด้วย”
ทันใดนั้นคำพูดของเขาก็ทำให้ทุกคนกระวนกระวายใจ
ในขณะเดียวกัน พวกเขาก็เห็นเงาร่างขนาดมหึมานับสิบกำลังบิดตัวไปมาอยู่ในทะเล คลื่นพวกนั้นถูกเหล่าสัตว์อสูรสร้างขึ้นมาชัดๆ เลย!
สัตว์อสูรกระโจนขึ้นมาเหนือทะเลกันไม่หยุดหย่อนแล้วกระแทกผิวน้ำอย่างแรงจนก่อให้เกิดคลื่นยักษ์ที่ทำให้เฉินผิงและคนอื่นๆ ตกอยู่ในสภาพโกลาหล
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...