หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2248

ไม่นานสัตว์อสูรอีกตนหนึ่งก็กัดฟันดังกรอดๆ แล้วไล่ตามเฉินผิงมาอย่างว่องไว ในยามฉุกละหุก เฉินผิงประสานนิ้วเข้าด้วยกันแล้วแสงสีทองสว่างเจิดจ้าชวนตาพร่าก็วูบผ่านปลายนิ้วมือของเขาไป

จากนั้นเขาก็ชี้นิ้วไปที่สัตว์อสูรแล้วลำแสงสีทองก็พุ่งออกไปพร้อมๆ กัน แทนที่จะสลายหายไปในน้ำ แต่มันกลับทะลุผ่านสัตว์อสูรในชั่วพริบตาเดียว

ในชั่วขณะนั้นเฉินผิงพลันตระหนักขึ้นมาได้ มีเพียง รวบรวมพลังวิญญาณไว้ในที่เดียวจึงจะทำให้ฉันสามารถต้านทานสิ่งที่สัมผัสในน้ำทะเลได้

เมื่อเฉินผิงกำลังทำความเข้าใจบางสิ่งบ่งอย่าง เขาก็ยังคงปลดปล่อยลำแสงสีทองอีกสองสามสายเข้าเจาะทะลุร่างของสัตว์อสูรจนทำให้เกิดโพรงเปรอะเปื้อนเลือดหลายแห่ง ไม่นานสัตว์อสูรก็ร้องโหยหวนแล้วเริ่มล้มลง

เฉินผิงรีบเหวี่ยงอีกหมัดลงบนร่างของมัน จากนั้นเขาก็ได้แก่นอสูรแล้วเก็บลงในแหวนเก็บของทันที

หลังจากเอาชนะคู่ต่อสู้ได้แล้ว เฉินผิงก็มีความมั่นใจมากขึ้น นอกเหนือไปจากนั้นเขาก็ค่อยๆ ยกมือพลางรวบรวมพลังลมปราณเอาไว้ที่ปลายนิ้วมือ จากนั้นเปิดฉากโจมตีใส่สัตว์อสูรตัวอื่นๆ ที่กำลังพุ่งมาที่เขาอีกหลายระลอก

เฉินผิงชี้นิ้วไปที่พวกมันแต่ละตัวพลางปลดปล่อยพลังลมปราณใส่อสูรทุกตน

โพล๊ะ! โพล๊ะ! โพล๊ะ!

ไม่มีส่วนใดที่ร่างของสัตว์อสูรจะรอดพ้นจากพลังลมปราณคุกคาม เลือดพุ่งออกมาจากร่างของมันแล้วอาบย้อมเสียจนทะเลแดงฉาน