หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2253

“คุณเตี้ยน พวกเราขออภัยที่บุกรุกเข้ามาด้วยครับ!” หูหม่าซือและคนอื่นๆ รีบผงกศีรษะแล้วคำนับ

“เกาะของผมไม่มีอะไรพอที่จะสร้างความบันเทิงได้ แต่สัตว์อสูรพวกนี้พอเอาไปย่างแล้วรสชาติอร่อยอย่าบอกใครเชียว” เตี้ยนจู่ลงมือจัดเตรียมเนื้อมาให้เฉินผิงและคนอื่นๆ ได้กิน

หูหม่าซือเดินเข้ามาหาเฉินผิงแล้วถามด้วยความสับสนว่า “เฉินผิง เกิดอะไรขึ้นน่ะ?”

เฉินผิงแสร้งทำเป็นเฉไฉพลางถามว่า “คุณหมายถึงอะไรงั้นรึ?”

“ทำไมจู่ๆ เขาก็มาญาติดีกับพวกเราล่ะ?” หูหม่าซือถาม

“ผมก็ไม่รู้ บางทีเขาอาจจะประทับใจในทักษะฝีมือของผมก็ได้นะ” เฉินผิงเย้าแหย่

หูหม่าซือกลอกตาใส่เฉินผิง เพราะรู้ว่าไม่ใช่เหตุผลที่แท้จริง

แต่ถ้าหากเฉินผิงไม่อยากจะเอ่ยถึงมัน เขาก็จะไม่คาดคั้นเอาคำตอบหรอก

ไม่ช้าเนื้อก็พร้อมแล้ว เฉินผิงและพรรคพวกของเขาจึงเริ่มลงมือกิน

ในขณะเดียวกัน หวังเต๋อฟาและเหล่าผู้ติดตามจากสำนักเฟิงเหลยก็มาถึงเทือกเขาใกล้ทะเล

ผู้ที่มาเข้าร่วมกับพวกเขาคือชีฉาจวินนักฆ่าเดนตายจากสำนักเฟยซิง เขามีตำแหน่งสูงกว่าผู้อาวุโสในสำนักของตัวเองเสียอีก เห็นได้ชัดเลยว่าเหลิ่งอู๋เต้าส่งชีฉาจวินมาสังหารเฉินผิง

หวังเต๋อฟาจ้องมองมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ไพศาลที่อยู่ตรงหน้า ดวงตารี่ลงเล็กน้อย

“หวังเต๋อฟา ผมรู้ว่าเฉินผิงฆ่านายน้อยรอง ถงไห่หยางส่งคุณมาแก้แค้นให้การตายของเขาใช่ไหมล่ะ? ถ้าหากคุณพบว่าตัวเองไม่ใช่คู่ประมือของมันแล้วลงเอยด้วยการถูกฆ่าตายแทนจะทำยังไงเล่า?” ชีฉาจวินยิ้มเยาะ

หวังเต๋อฟาเพียงแค่นเสียงและเอาแต่นิ่งเงียบเพราะเขาตระหนักดีว่าชีฉาจวินเป็นนักฆ่าของสำนักเฟยซิง ไม่มีใครล่วงรู้พลังที่แท้จริงของเขา แต่ย่อมไม่ด้อยไปกว่าตัวเขาแน่ๆ

แต่สำนักเฟยซิงกับสำนักเฟิงเหลยก็ยังคงไม่รู้เรื่องพลังของเฉินผิง พวกเขาคิดว่าเขาเพิ่งจะอยู่ที่ระดับเทพยุทธ์ขั้นต้นเท่านั้น

“เจ้าสำนัก พวกเราควรจะทำยังไงกันดี? พวกเราก็จะไล่ตามำวกมันไปงั้นเหรอ?” ศิษย์จากสำนักเฝินเทียนเอ่ยถาม

“ใครมันกล้าย่างกรายเข้าไปในทะเลแห่งนี้ก็เท่ากับรนหาที่ตาย กลับกันเถอะ เฉินผิงคงไม่รอดหรอกเพราะไม่มีใครสามารถหนีพ้นจากสถานที่แห่งนี้ไปได้”

เหยาชิงโบกมือไล่คนของตน เพราะเชื่อว่าเฉินผิงย่อมต้องตายอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงได้

เหยาชิงไม่กล้าบอกว่าตนเองสามารถเอาตัวรอดในบริเวณท้องทะเลแห่งนี้ด้วยพลังฝึกบำเพ็ญฌานของเขาในตอนนี้ ดังนั้นถ้าหากเขาทำไม่ได้ เฉินผิงก็ไม่มีโอกาสเช่นกัน

ศิษย์คนหนึ่งจึงเอ่ยถามขึ้นด้วยความสงสัยว่า “เจ้าสำนัก ในทะเลมีสัตว์อสูรอยู่จริงๆ หรือ? พวกมันอันตรายมากเสียจนทุกคนจากอาณาจักรลี้ลับต้องหวาดกลัวพวกมันเลยงั้นเหรอ?”