“พ่อ...” เมื่อถงโหย่วกงเห็นถงไห่หยางมีท่าทีคลุ้มคลั่งก็ถึงกับตะลึงงันไป
ทันทีที่ถงไห่หยางเห็นถงโหย่วกง เขาก็ชักพลังของตนเองกลับคืนมาแล้วพูดว่า “โหย่วกง พ่ออยากให้แกพาคนไปจับตัวแล้วฆ่าใครก็ตามที่มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับหวังเต๋อฟา”
เมื่อรับรู้ถึงโทสะของพ่อตนเอง ถงโหย่วกงก็ผงกศีรษะแทนที่จะซักถามอะไรอีก “รับทราบครับ!”
จากนั้นถงไห่หยางก็ค่อยๆ ลอยขึ้นกลางอากาศพลางมองดูสำนักเฟิงเหลยที่ยามนี้เกิดการนองเลือด
...
ในขณะเดียวกัน เฉินผิงและคนอื่นๆ ก็กลับมาที่จิงตู
ทุกคนรู้สึกลิงโลดที่เห็นว่าหูหม่าซือกับหลงซิงซูหายดีแล้ว
สิ่งแรกที่หูหม่าซือทำหลังจากกลับมาคือลากตัวโจวเจี๋ยเข้าไปในห้อง ไม่ว่าใครๆ ก็คงเดาได้ไม่ยากว่าพวกเขาจะทำอะไรกันต่อไป
“เฉินผิง ตอนที่คุณไม่อยู่ คุณเก๋อมาเยี่ยมพวกเราสองสามครั้งเห็นจะได้ ดูเหมือนว่าเขามีเรื่องด่วนที่จะคุยกับคุณนะ” จี้หรูเสว่แจ้งให้ทราบ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...