หลังจากเฉินผิงออกจากอาณาจักรลับ เขาก็ไปเยือนบ้านตระกูลเก๋อ ฉันพนันได้เลยว่าเก๋อชางเซิงคงรอฉันจนร้อนใจแล้ว
อันที่จริงแล้ว ตอนที่เก๋อฝูไห่เห็นเขา ฝ่ายแรกก็รีบปรี่เข้ามาหาเขาทันที “คุณเฉิน ในที่สุดคุณก็กลับมาเสียที! ผู้อาวุโสใหญ่ร้อนใจจะแย่อยู่แล้ว!”
“คุณเก๋อ ไม่ใช่ว่ายังเหลืออีกสองสามวันกว่าจะถึงการชุมนุมอาณาจักรลับเหรอครับ? ทำไมคุณถึงได้กระวนกระวายถึงขนาดนั้นล่ะ?” เฉินผิงไต่ถามด้วยความประหลาดใจอยู่บ้าง
“เพราะมีเพียงคนจำนวนจำกัดเท่านั้นที่จะได้รับอนุญาตให้เข้าร่วมการชุมนุมอาณาจักรลับ! ไม่กี่สำนักภายในประตูอัคคีไม่เห็นด้วยกับการตัดสินใจของผู้อาวุโสใหญ่ที่จะพาคุณไปที่นั่น” เก๋อฝูไห่อธิบาย
“อ้อ ผมเข้าใจแล้วล่ะ ในเมื่อเป็นเช่นนั้นก็ไปกันเถอะ!” เฉินผิงผงกศีรษะ
ไม่นานพวกเขาก็มาถึงทางเข้าอาณาจักรลับแล้วเข้าสู่ประตูอัคคี
เมื่อพวกเขามาถึงบ้านตระกูลเก๋อ เฉินผิงก็เห็นคนสองสามคนกำลังนั่งอยู่ในห้องรับแขก รวมทั้งเก๋อชางเซิงและเจียงหวูหยาเจ้าตำหนักเทียนหลัว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...