หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2263
เมื่อเก๋อชางเซิงได้ยินเช่นนั้นก็ยิ้มเก้อ “ผู้อาวุโสจิน คุณแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ แล้วนะ แม้แต่โทรจิตของผมก็ไม่อาจหลีกพ้นสายตาของคุณได้”
“คุณรู้แบบนั้นก็ดี! ดังนั้นนะเก๋อชางเซิง ผมขอแนะนำให้คุณเข้าร่วมกับผมให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ เมือประตูอัคคีทุกบานรวมกันแล้ว ย่อมไม่มีอาณาจักรลับแห่งใดจะกล้าประจันหน้ากับพวกเราอีก” จินหลี่ฟู่หัวเราะ
“ฝันไปเถอะ จินหลี่ฟู่ พวกเราไม่มีทางที่จะกลายเป็นลิ่วล้อของแกหรอก” เจียงหวูหยากล่าวเย้ยหยัน
ขณะที่ทุกคนนั่งประจำที่ของตนเอง จินหลี่ฟู่ก็แสยะยิ้มตอบ
เก๋อหยู่หานเสิร์ฟชาถ้วยหนึ่งให้แก่เฉินผิง “ดื่มชาครับ คุณเฉิน”
“ขอบคุณครับ คุณหนูเก๋อ ตอนนี้คุณรู้สึกดีขึ้นบ้างหรือยัง?” เฉินผิงไต่ถามด้วยความเป็นห่วง
“ฉันไม่เป็นไรแล้วค่ะ!” เธอผงกศีรษะ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...