“คุณเฉินครับ คุณอยากรู้อะไรก็ถามมาได้เลย เรื่องของแปดมหาอาณาจักรลับไม่มีเรื่องไหนที่ผมไม่รู้หรอก!” เมื่อยามที่ก้าวออกมาจากเขตตระกูลเก๋อ โหวเจิ้นก็เอ่ยขึ้นด้วยความมั่นใจ
“พี่โหว ภายในการชุมนุมอาณาจักรลับมีกฎว่ายังไงเหรอ? ยิ่งไปกว่านั้น ยอดฝีมือในอาณาจักรลับแข็งแกร่งมากขนาดไหนหรือครับ?” เฉินผิงเอ่ยถาม
“คุณเฉินครับ ไม่จำเป็นต้องเป็นทางการกับผมขนาดนั้นก็ได้ แค่เรียกผมว่าเจ้าลิงก็พอ” โหวเจิ้นฉีกยิ้ม “นับตั้งแต่จัดการชุมนุมอาณาจักรลับครั้งล่าสุดเมื่อหลายปีก่อน ผมเชื่อว่าการจัดงานชุมนุมอาณาจักรลับที่ใกล้เข้ามาต้องเกี่ยวข้องกับการฟื้นพลังวิญญาณในโลกมนุษย์เป็นแน่
“กฎการชุมนุมอาณาจักรลับก็ช่างแสนง่ายดาย อาณาจักรลับแต่ละแห่งจะส่งศิษย์รุ่นเยาว์สิบคนเข้าร่วมการประลอง น่าจะมีสนามประลองสิบแห่งและทุกคนก็จะผลัดกันประลอง ถ้ามีใครพ่ายแพ้ พวกเขาก็สามารถเลือกที่จะประลองในสนามประลองอีกแห่งหนึ่งได้ ส่วนผู้ชนะพวกเขาก็จะครองสนามประลองพิเศษแห่งนั้น แต่ถ้าหากมีใครเอาชนะได้สามครั้งในรวดเดียว พวกเขาก็จะถูกตัดสิทธิ์
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...