หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2277

เห็นได้ชัดว่าพยัคฆ์อัคคีทรงพลังกว่าเฉินผิง แต่มันไม่แม้แต่จะหยุดสู้กับเขาในระหว่างที่กำลังถูกไล่ตาม และมันเอาแต่หนีท่าเดียว

เฉินผิงไม่รู้ว่าเขาไล่ตามสัตว์อสูรมานานแค่ไหนแล้ว แต่ไม่ช้าเขาก็พบว่าตัวเองเข้ามาถึงส่วนลึกของภูเขาอสูร

เฉินผิงตะลึง เขาหยุดวิ่งแล้วสำรวจพื้นที่รอบๆ ด้วยปราณสัมผัสของเขา ตอนนั้นเองที่เขาตรวจพบว่ามีรัศมีอันน่าเกรงขามอยู่รอบตัว รัศมีเหล่านี้ไม่เป็นอันตรายในขณะนั้น แต่เฉินผิงรู้ว่าถ้าพวกสัตว์อสูรที่ปล่อยรัศมีออกมาเจอตัวเขาเข้า พวกมันจะโจมตีเขาโดยไม่ลังเล ถึงตอนนั้นเฉินผิงอาจจะโต้กลับไม่ไหว

เขาจึงยืนมองพยัคฆ์อัคคีวิ่งหนีไป และตัดสินใจว่าจะหยุดไล่ตาม เขาหันหลังและพร้อมจะกลับไป

ทันทีที่เขาเลิกไล่ตามพยัคฆ์อัคคีและเตรียมจะไปจากภูเขา สัตว์อสูรตนนั้นก็หยุดและเข้าขัดขวางเขาด้วยเสียงคำราม มันอ้าปากกว้างเป็นการข่มขู่ว่าจะโจมตีเฉินผิงถ้าเขาพยายามหนี

เฉินผิงรู้สึกงุนงง เมื่อครู่พยัคฆ์อัคคีกำลังวิ่งหนีฉัน แต่พอฉันเลิกไล่ตามมัน มันกลับพยายามจะหยุดฉันไม่ให้ออกไป?

ทันใดนั้น เขาก็ขมวดคิ้วเมื่อเขาตระหนักได้ ดูเหมือนว่าเขาจะเข้าใจเจตนาของสัตว์อสูรแล้ว มันจงใจล่อฉันมาที่นี่!