หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2285

ฝูงชนถอยห่างเมื่อเห็น จินหยวนเดินมาทางพวกเขา พวกเขาเผยท่าทีระแวดระวังต่อเขาอย่างชัดเจน

หลังจากจ้องมองที่เฉินผิงและคนอื่นๆ จินหยวนก็เดินจากไปด้วยความโกรธเคือง เขาเชื่อว่าไม่ตระกูลเก๋อก็ตำหนักเทียนหลัวที่เป็นคนปล่อยข่าวนี้

“จินหยวนถือตนว่าเป็นคนสูงส่งและมีอำนาจมาโดยตลอด แต่เขายังไปไม่ถึงระดับเกียรติยศยอดมงกุฎด้วยซ้ำ!” โหวเจิ้นพ่นลมออกจมูกขณะจ้องมองจินหยวน

“อย่าสนใจเขาเลย ไปเดินเล่นกันเถอะ” เฉินผิงพูดก่อนจะเดินเข้าไปในปราสาทต่อ

ไม่นานเฉินผิงก็ได้ยินเสียงระฆังดังก้อง เสียงที่เสนาะหูของมันโอบล้อมจิตใจและวิญญาณของเขา เสียงกังวานอันน่าหลงใหลทำเอาเขาตะลึงงัน

“เจ้าลิง นายได้ยินเสียงระฆังไหม?” เฉินผิงถามขณะมองไปที่โหวเจิ้น

โหวเจิ้นส่ายหัว "ไม่นะครับ ระฆังอะไรกัน?”

จากนั้นเฉินผิงก็หันไปหาเก๋อหยู่หานและถามว่า “คุณได้ยินหรือเปล่า คุณหนูเก๋อ?”

“ไม่ ฉันไม่ได้ยิน นี่คุณกำลังพูดถึงระฆังอะไรกัน? คุณหูแว่วไปเองหรือเปล่า คุณเฉิน?” เก๋อหยู่หานตอบ

“ก็คงอย่างนั้น” เฉินผิงสะบัดหัวเพื่อให้เสียงเงียบลง แต่เสียงนั้นยังคงดังก้องอยู่ในหัวของเขา

สุดท้ายเฉินผิงก็เดินตามเสียงนั้นไป และเดินเข้าไปที่ประตูทองสัมฤทธิ์ซึ่งประดับด้วยงานแกะสลักอันซับซ้อน

เมื่อเขากำลังจะเปิดประตู โหวเจิ้นก็ห้ามเขาทันที

“เข้าไปไม่ได้ครับ คุณเฉิน ที่นี่คือหอระฆัง ซึ่งจะเปิดเฉพาะในระหว่างพิธีตีระฆังเพื่อเริ่มการชุมนุมอาณาจักรลับ” โหวเจิ้นอธิบายขณะที่ยืนขวางเฉินผิงเอาไว้

“มีระฆังอยู่ข้างในงั้นเหรอ?” เฉินผิงถาม

"ใช่ครับ ที่อยู่ชั้นบนคือระฆังมังกร ซึ่งมันอยู่บนนั้นมานานแล้ว เมื่อการชุมนุมเริ่มขึ้น ผู้ที่ได้อันดับหนึ่งในระดับเกียรติยศยอดมงกุฎจะเป็นคนลั่นระฆัง แต่ในช่วงไม่กี่ปีมานี้ เหยาเซิ่งฮุยเป็นคนที่ได้ตีระฆังตลอด เพราะเขาครองอันดับสูงสุดติดต่อกันหลายปี” โหวเจิ้นอธิบาย

เฉินผิงถอยออกมาและล้มเลิกความคิดที่จะเปิดประตูทองสัมฤทธิ์ หลังจากที่ได้รู้เรื่องกฎ

เฉินผิงชะงักไปครู่หนึ่ง เพราะเขาไม่คาดคิดว่าจะมีใครในแปดมหาอาณาจักรลับที่จำเขาได้ นอกจากตระกูลเก๋อแล้ว เป็นไปได้ด้วยเหรอที่คนที่นี่จะรู้ว่าฉันเป็นใคร?

“ผม...” เฉินผิงไม่รู้จะบอกหานฉิงเอ๋อร์ยังไง

“นี่ใครเหรอคะ คุณเฉิน?” เก๋อหยู่หานถามพลางก้าวไปข้างหน้า

"อ้อ เธอคือ...”

ขณะที่เฉินผิงกำลังจะแนะนำหานฉิงเอ๋อร์ เธอก็ชิงบอกชื่อตัวเองก่อน “สวัสดีค่ะ ฉันชื่อหานฉิงเอ๋อร์ ฉันมาจากจากประตูอัสนี”

“สวัสดีค่ะ ฉันเก๋อหยู่หานจากประตูอัคคี คุณเฉินเป็นตัวแทนของตระกูลเก๋อในการชุมนุมอาณาจักรลับครั้งนี้” เก๋อหยู่หานอธิบายให้หานฉิงเอ๋อร์ฟัง

“ฉันไม่คิดว่าจะได้พบคุณที่นี่ เฉินผิง ฉันคิดว่าฉันจะไม่ได้เจอ-” ก่อนที่หานฉิงเอ๋อร์จะพูดจบ หลิวฉางก็วิ่งเข้ามาและพูดแทรกขึ้นมาว่า “หานฉิงเอ๋อร์ มัวมาทำอะไรอยู่ตรงนี้ การชุมนุมกำลังจะเริ่มแล้วนะ!”

หลิวฉางผงะเมื่อเห็นเฉินผิง เขาเชื่อว่าเฉินผิงตายในระหว่างการไล่ตามพยัคฆ์อัคคีเข้าไปในภูเขาอสูร เขายังมีชีวิตอยู่? เป็นไปได้ยังไงกัน?

“เฉินผิง นี่คุณยังไม่ตายเหรอ?” หลิวฉางถามด้วยความสงสัย