หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2286

สรุปบท ตอนที่ 2286 หยุดได้แล้ว: หัตถ์เทวะราชันมังกร

ตอน ตอนที่ 2286 หยุดได้แล้ว จาก หัตถ์เทวะราชันมังกร – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

ตอนที่ 2286 หยุดได้แล้ว คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายนิยาย ประวัติศาสตร์ หัตถ์เทวะราชันมังกร ที่เขียนโดย อาร์ม เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

“ถามอะไรของคุณ คุณหลิว? คุณเฉินก็ยืนอยู่ต่อหน้าเรานี่ไง ยังไม่ตายและสบายดี” โหวเจิ้นพูด

หลิวฉางไม่ได้หันไปมองโหวเจิ้น เขาจับจ้องที่เฉินผิง ยังคงอึ้งไม่หาย “คุณไล่ตามพยัคฆ์อัคคีและถลำลึกเข้าไปในภูเขาอสูรที่สุดจะอันตราย คุณไม่เป็นอะไรเลยเหรอ? แล้วพยัคฆ์อัคคีล่ะ?”

หลิวฉางอยากรู้อยากเห็นมาก จนเขาอดสงสัยไม่ได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นในตอนที่เฉินผิงฝ่าเข้าไปจนถึงส่วนลึกของภูเขาอสูร และเขารอดชีวิตโดยไม่บาดเจ็บได้ยังไง

เมื่อดูจากความแข็งแกร่งของเฉินผิงแล้ว แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะรอดพ้นจากอาณาเขตมหาภัยของภูเขาลูกนั้น

กระนั้นก็เห็นอยู่ชัดๆ ว่าเฉินผิงยืนอยู่ต่อหน้าหลิวฉางอย่างไม่ทุกข์ร้อนและไม่เป็นอันตรายใดๆ ภาพนั้นทำให้หลิวฉางทั้งประหลาดใจและประทับใจ

“หลิวฉาง คุณรู้จักเฉินผิงด้วยเหรอ?” หานฉิงเอ๋อร์ประหลาดใจ

“ใช่ เราเคยเจอกันหลายครั้งแล้ว ในโลกมนุษย์ก็ด้วย” หลิวฉางผงกหัวตอบ

"คุณหลิว ผมไล่ตามพยัคฆ์อัคคีเป็นระยะทางสั้นๆ เท่านั้นเอง ผมเลยไม่ได้เข้าไปถึงส่วนลึกของภูเขา ที่ไม่ได้รับอันตรายก็เพราะผมหาทางออกมาได้เร็ว” เฉินผิงอธิบายพร้อมส่งยิ้มน้อยๆ ให้เขา

เขาเลือกที่จะไม่บอกเรื่องที่เขาจับพยัคฆ์อัคคีได้ มันเป็นไพ่ตายของเขา และเขาตั้งใจที่จะเก็บงำไว้ เว้นแต่เขาจะเผชิญกับสถานการณ์คับขัน

“ก็ฟังดูสมเหตุสมผล มีแค่ไม่กี่คนที่เข้าไปถึงส่วนลึกของภูเขาอสูรและออกมาได้แบบเป็นๆ ถึงจะรอดมาได้ อย่างน้อยๆ ก็ต้องได้รับบาดเจ็บสาหัส!” หลังจากที่ได้รู้ว่าเขาไม่ได้เข้าไปถึงส่วนลึกของภูเขา หลิวฉางก็เข้าใจในที่สุดว่าทำไมเฉินผิงถึงยังมีชีวิตอยู่

หลิวฉางจับมือหานฉิงเอ๋อร์แล้วพูดว่า “เราต้องไปกันแล้ว หานฉิงเอ๋อร์ คุณหานและคนอื่นๆ กำลังรอเราอยู่”

ขณะที่หลิวฉางกำลังจะพาหานฉิงเอ๋อร์ไป เธอเหลือบมองเฉินผิงแวบหนึ่ง ก่อนที่จะสะบัดมือของหลิวฉางออกอย่างแรง สีหน้าของเธอบึ้งตึงและกระอักกระอ่วน บ่งบอกถึงท่าทีที่เปลี่ยนไปของเธอ

หลิวฉางชะงักไปครู่หนึ่ง เขามองหานฉิงเอ๋อร์อย่างไม่เข้าใจ

"คุณเฉิน คนหนุ่มสาวทั้งห้าคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นคือคนที่ขึ้นไปถึงระดับเกียรติยศยอดมงกุฎ และผู้หญิงที่ใส่ผ้าคลุมหน้าคืออวี๋เจียเมิ่ง ลูกสาวคนโตของตระกูลอวี๋จากประตูสวรรค์ เธอเป็นสมาชิกหญิงเพียงคนเดียวที่ได้รับตำแหน่งนี้ ชายสูงอายุที่นั่งอยู่หน้าเธอคือพ่อของเธอ อวี๋เชียน หัวหน้าตระกูลอวี๋ เขาได้รับการยกย่องว่าเป็นบุคคลที่น่าเกรงขามที่สุดในแปดมหาอาณาจักรลับ เขามีทั้งอิทธิพลและอำนาจควบคุมการชุมนุมอาณาจักรลับ ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างอวี๋เจียเมิ่ง คือเหยาเซิ่งฮุย ชายผู้เป็นที่หนึ่งในระดับเกียรติยศยอดมงกุฎ เขายังเป็นศิษย์เอกของตำหนักอัสนีม่วงจากประตูพิภพอีกด้วย”

โหวเจิ้นผู้มีความรู้กว้างขวางในเรื่องของแปดมหาอาณาจักรลับอธิบายให้เฉินผิงฟังโดยกระจ่าง

เฉินผิงจึงเริ่มได้เห็นความเป็นไปของแปดมหาอาณาจักรลับ

อย่างไรก็ตาม เมื่อโหวเจิ้นพูดถึงหานฟู่เซิงจากคฤหาสน์จื้อเสี่ยวของประตูอัสนี เฉินผิงก็หรี่ตาลงและเปล่งรัศมีเข่นฆ่าออกมา

เมื่อสัมผัสได้ว่ารัศมีของเฉินผิงเปลี่ยนไป โหวเจิ้นจึงถามทันทีว่า “เป็นอะไรหรือเปล่าครับ คุณเฉิน?”

พอได้ยินแบบนั้น เฉินผิงจึงรีบสลายรัศมีของเขาและเผยรอยยิ้มจางๆ “ไม่มีอะไร พูดต่อเลย”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร