หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2295

คำพูดของเฉินผิงทำเอาอวี๋เชียนอ้ำอึ้ง เพราะเขาเคยพูดแบบนั้นไว้จริงๆ

“จะเอาอย่างนั้นก็ได้! ยังไงก็ตาม จงจำไว้ว่าบางสิ่งมันถูกกำหนดไว้แล้ว ถ้าเกิดคุณตายอยู่ข้างในก็ไม่ใช่ความผิดของใครอื่น!” อวี๋เชียนพูดอย่างเย็นชา

"ไม่มีปัญหา"

เฉินผิงพยักหน้า

“คุณจะตีระฆังมังกรจริงๆ เหรอ คุณเฉิน? ทางเดินขึ้นสู่ยอดหอระฆังมีวงแหวนอาคมอยู่นะ! ผมกลัวว่าคุณอาจจะติดอยู่ข้างใน!” เก๋อชางเซิงถามอย่างเป็นห่วง

“ไม่ต้องห่วงครับ ผู้อาวุโสใหญ่ ผมรู้ตัวว่ากำลังทำอะไรอยู่”

พูดแล้วเฉินผิงก็กระโจนไปที่หอระฆัง

เฉินผิงร่อนลงที่หน้าหอระฆังอย่างมั่นคง เขาผลักประตูทองสัมฤทธิ์และเข้าไปข้างในโดยไม่ลังเล

ขณะที่เขาเดินเข้าไปข้างใน เฉินผิงก็เผชิญกับรัศมีเข่นฆ่ารุนแรงอันน่าสะพรึง

เขาจ้องไปที่บันไดด้านบนและเดินตรงขึ้นไป

เมื่อเฉินผิงย่างเท้าก้าวแรก เขาก็รู้สึกว่าโลกของเขาหมุนติ้ว และร่างกายของเขาเริ่มลอยขึ้นไปในอากาศอย่างควบคุมไม่ได้

ตอนนี้ทุกสิ่งรอบตัวเฉินผิงไม่เหมือนเดิม บันไดหายไปแล้ว และตรงหน้าเขาคือทางขึ้นเขาเลียบหน้าผาอันคดเคี้ยว

“หรือจะเป็นภาพลวงตาของวงแหวนอาคม?”

เฉินผิงกวาดสายตามองไปรอบๆ ด้วยความสับสน อาณาจักรลวงตาของวงแหวนอาคมคงจะทำงานแล้ว

เมื่อมองไปยังเส้นทางคดเคี้ยว เฉินผิงก็เริ่มออกเดินทาง

อย่างไรก็ตาม เฉินผิงรู้สึกได้ว่าแรงกดดันรอบตัวเขาทวีความรุนแรงขึ้นระหว่างที่เขากำลังเดินขึ้นไป

เมื่อเขาเกือบไปถึงยอดเขา จู่ๆ ก็รู้สึกถึงน้ำหนักของภูเขาขนาดใหญ่ที่กดทับลงมา

เสียงกระดูกหักดังก้อง และร่างกายของเขาก็ชุ่มไปด้วยเหงื่อ

เฉินผิงกัดฟันและใช้พลังวิญญาณทั้งหมดที่มี ดูเหมือนว่าฉันต้องไปถึงยอดบนสุดถึงจะออกจากอาณาจักรลวงตานี่ได้!

เฟี้ยว...

ด้วยเหตุผลบางอย่าง เฉินผิงรู้สึกว่าแก่นมังกรทั้งสองมีความเกี่ยวข้องกัน หรือเสียงที่ฉันได้ยินจากด้านนอกหอระฆังจะมาจากแก่นมังกรนี้?

ตอนนี้ฉันน่าจะอยู่ในหอระฆังแล้ว นี่ควรจะเป็นอาณาจักรลวงตาที่วงแหวนอาคมตรงทางเดินสร้างขึ้นไม่ใช่เหรอ?

"เกิดอะไรขึ้น?" ความสงสัยผุดขึ้นมาบนหน้าของเฉินผิง ต่อจากนั้น เขาจับจ้องไปที่โครงกระดูกมังกรและพึมพำ “เกิดอะไรขึ้นกับมังกรตัวนี้? ทำไมถึงมาตายอยู่ที่นี่? ฉันอยู่ที่ไหน?"

คำถามเหล่านั้นวนเวียนอยู่ในหัวของเฉินผิง ทำให้เขางุนงงไปหมด

ทุกอย่างช่างเหมือนจริงขณะที่เขาถือแก่นมังกร ราวกับว่าเฉินผิงไม่ได้อยู่ในอาณาจักรลวงตา

ถ้านี่ไม่ใช่อาณาจักรลวงตา เป็นไปได้ไหมว่าฉันจะเดินเข้าอาคมเคลื่อนย้ายจนมาลงเอยที่นี่

“หรือว่าคนอื่นๆ จะถูกเคลื่อนย้ายมาที่นี่ในตอนที่เข้ามาในหอระฆังด้วย?”

เฉินผิงรู้สึกสับสนอย่างมาก

เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและยังไม่อาจเข้าใจได้ เฉินผิงก็เลยหยุดคิดเรื่องนี้และกลืนแก่นมังกรเข้าไป

เมื่อแก่นมังกรเข้าสู่ร่างของเฉินผิง โครงกระดูกมังกรยักษ์ที่อยู่ข้างๆก็สลายเป็นฝุ่นทันทีและถูกลมพัดปลิวหายไป!