หลิวฉางที่ยืนอยู่ข้างพวกเขากัดฟันด้วยความเดือดดาล
แม้เฉินผิงจะเคยช่วยชีวิตหานฉิงเอ๋อร์มาก่อน แต่เธอก็ไม่เห็นต้องทำถึงขนาดนั้นเลย
เฉินผิงกับหานฉิงเอ๋อร์ไม่ได้สนิทกันด้วยซ้ำ ในขณะที่หานฉิงเอ๋อร์และหลิวฉางเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก
เพราะอย่างนั้น หลิวฉางจึงไม่เข้าใจการกระทำของหานฉิงเอ๋อร์เอาเสียเลย
เวลาห้านาทีผ่านไปอย่างรวดเร็ว แต่ไม่มีปาฏิหาริย์เกิดขึ้น
เฉินผิงไม่ปรากฏตัว
เก๋อชางเซิงถอนหายใจ ทันใดนั้นเขาก็ดูแก่ขึ้นกว่าเดิมมากขณะที่เขานั่งลงบนม้านั่งหิน
ประกายหายไปจากดวงตาของหานฉิงเอ๋อร์ และสีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความเศร้า
แม้แต่เก๋อหยู่หานและโหวเจิ้นก็ยังหมดกำลังใจและรู้สึกแย่แทนเฉินผิง
“เอาล่ะ หมดเวลาแล้ว”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...