หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2298

สรุปบท ตอนที่ 2298 แค่ตีทีเดียว: หัตถ์เทวะราชันมังกร

ตอน ตอนที่ 2298 แค่ตีทีเดียว จาก หัตถ์เทวะราชันมังกร – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

ตอนที่ 2298 แค่ตีทีเดียว คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายนิยาย ประวัติศาสตร์ หัตถ์เทวะราชันมังกร ที่เขียนโดย อาร์ม เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

ทุกคนเฝ้าดูอย่างเงียบๆ ขณะที่ค้อนกระทบกับระฆัง พวกเขาอยากรู้ว่าเฉินผิงจะสามารถตีระฆังมังกรได้สำเร็จหรือไม่

อย่างไรก็ตาม หลังจากฆ้อนของเฉินผิงสัมผัสระฆัง ก็ไม่มีเสียงใดๆ เกิดขึ้น ระฆังไม่ได้เปล่งเสียงอันไพเราะหรือปล่อยพลังอันน่าสะพรึงกลัวแต่อย่างใด

ฝูงชนพากันส่งเสียงเอะอะเมื่อเห็นแบบนั้น พวกเขาสบตากันอย่างไม่อยากจะเชื่อ

เฉินผิงยกค้อนขึ้นมาได้ง่าย แล้วทำไมเขาถึงไม่สามารถตีระฆังมังกรให้ดังได? ยิ่งไปกว่านั้น แรงสะท้อนกลับอันน่าสะพรึงกลัวของระฆังก็น่าจะทำให้เขากระเด็นไปแล้ว!

อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าเฉินผิงจะไม่ได้รับผลกระทบจากแรงสะท้อนกลับเลย

ไม่น่าเชื่อ

"เกิดอะไรขึ้น?" อวี๋เชียนจ้องมองด้วยสายตาว่างเปล่า

เฉินผิงกำลังทำอะไรอยู่?

“ฮ่าๆ! ขึ้นไปถึงยอดบนสุดได้แล้วมันยังไง? เขาตีระฆังไม่ดังเลยแม้แต่ครั้งเดียว!” จินหยวนหัวเราะออกมา

“หึ! ฉันนึกแล้วว่าเขาไม่มีทางตีระฆังมังกรได้” หลิวฉางเยาะ

จากนั้นเขาก็หันไปมองหานฉิงเอ๋อร์

กระนั้นหานฉิงเอ๋อร์ก็เอาแต่สนใจเฉินผิง และเธอไม่ได้ละสายตามามองหลิวฉางเลย

หลังจากเฉินผิงตีระฆังแล้ว เขาก็ค่อยๆ วางค้อนลง

ทันใดนั้น เสียงระฆังดังทุ้มก็เริ่มก้องกังวานในจัตุรัสราวกับว่ามันลอยลงมาจากท้องฟ้า

ผ่าง...

เสียงระฆังนั้นดังกว่าครั้งไหนๆ ทำเอาบางคนต้องปิดหูเพราะทนไม่ไหว

อันที่จริงมันดังมากจนถึงขนาดทำให้แก้วหูของบางคนมีเลือดออก

เฉินผิงเอื้อมมือไปแตะระฆัง ซึ่งลดขนาดลงอย่างรวดเร็วจนใหญ่เท่าถ้วยชาที่เขาถือไว้ในมือได้พอดี

เขามองค้อนและระฆังมังกรในมือ แล้วก็โยนเข้าไปในแหวนเก็บของโดยไม่ลังเล ของทั้งสองอย่างเป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์อันไม่อาจประเมินค่าได้

เมื่อเฉินผิงถือค้อนครั้งแรก หนังสือไร้อักษรในความคิดของเขาก็แสดงให้เห็นถึงต้นกำเนิดและวิธีใช้ค้อน

ไม่อย่างนั้นเขาคงตื่นตระหนกน่าดู เพราะก่อนหน้านี้เขาไม่สามารถตีระฆังให้ดังได้

ตอนนี้เขารู้แล้วว่าทั้งค้อนและระฆังต่างก็เป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์ และเขาจะเอาไปด้วยแน่นอน

หลังจากเก็บของทั้งสองชิ้นแล้ว เฉินผิงก็กระโดดกลับลงมาที่บนเวที

ในขณะเดียวกัน ใบหน้าของหลิวฉางและจินหยวนแดงก่ำจากความอัปยศอดสู พวกเขารู้สึกอย่างกับว่าโดนตบหน้า

เมื่อกี้พวกเขายังเยาะเย้ยเฉินผิงด้วยความมั่นใจอยู่เลยว่าเขาไม่อาจตีระฆังได้ ฉะนั้นเมื่อสุดท้ายแล้วเฉินผิงเรียกมังกรทองออกมาเก้าตัวด้วยการตีระฆังเพียงครั้งเดียวจึงถือว่ายอมรับได้ยาก ราวกับแค่นั้นยังน่าหงุดหงิดไม่พอ เฉินผิงยังเก็บระฆังมังกรเอาไว้เองอีกต่างหาก!

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร