ทุกคนในที่แห่งนั้นตกใจสุดขีด เกิดอะไรขึ้น? ก่อนหน้านี้อวี๋เชียนสามารถตีระฆังมังกรได้ห้าครั้ง แล้วทำไมตอนนี้เขาถึงยกค้อนไม่ขึ้นด้วยซ้ำ?
“ก็อย่างที่บอก นี่เป็นสมบัติของตระกูลผม ดังนั้นมีแต่ผมเท่านั้นที่จะตีระฆังมังกรได้” เฉินผิงยิ้มจางๆ
“เฉินผิง ถ้าอย่างนั้นตีระฆังให้ดูอีกรอบ ถ้าคุณสามารถตีให้ดังได้ ผมจะยอมรับว่าระฆังมังกรเป็นของตระกูลคุณ จากนั้นคุณก็เอาไปได้เลย!” อวี๋เชียนยังไม่เชื่อเฉินผิง ถ้าฉันยกค้อนไม่ขึ้น แล้วเฉินผิงจะยกได้ยังไง?
"ได้เลยครับ!" เฉินผิงโบกมือไปในอากาศ และค้อนก็พุ่งเข้ามาในมือทันทีตามการเคลื่อนไหวของเขา
หลังจากนั้น เฉินผิงก็หวดค้อนเข้าใส่ระฆัง และเสียงอันไพเราะก็ดังขึ้นในทันที เสียงนั้นคล้ายกับเสียงน้ำในลำธารที่ไหลอย่างต่อเนื่อง มันทรงพลังมากจนทำให้ทุกคนสั่นสะท้านและตกอยู่ในภวังค์
แม้ว่าครั้งนี้จะไม่ได้เห็นมังกรทองปรากฏสักตัว แต่เสียงนั้นก็ดังนานเกือบสิบนาที
ตลอดเวลาสิบนาที ไม่มีใครในนั้นขยับตัวเลยสักคน เพราะทุกคนต่างถูกเสียงระฆังสะกด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...