หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2301

สรุปบท ตอนที่ 2301 สะเพร่า: หัตถ์เทวะราชันมังกร

สรุปตอน ตอนที่ 2301 สะเพร่า – จากเรื่อง หัตถ์เทวะราชันมังกร โดย อาร์ม

ตอน ตอนที่ 2301 สะเพร่า ของนิยายนิยาย ประวัติศาสตร์เรื่องดัง หัตถ์เทวะราชันมังกร โดยนักเขียน อาร์ม เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

“ไม่เป็นไร ให้จินหยวนป้องกันสนามประลองเถอะครับ!” เฉินผิงไม่ได้อยากทำแบบนั้น เพราะเขาไม่รู้อะไรมากนักเกี่ยวกับแปดมหาอาณาจักรลับ ดังนั้นเขาจำต้องดูการประลองอยู่ข้างสนามเพื่อหาจุดแข็งและความสามารถที่แท้จริงของอาณาจักรลับ

ในเมื่อเฉินผิงพูดอย่างนั้น เก๋อชางเซิงจึงต้องน้อมรับและให้จินหยวนเป็นคนป้องกันสนามประลองของพวกเขา

ไม่ช้าผู้ท้าชิงก็เริ่มปรากฏตัวที่สนามประลอง เหยาเซิ่งฮุย คนที่ได้อันดับหนึ่งในระดับเกียรติยศยอดมงกุฎยืนอย่างโดดเดี่ยวในสนามประลองเพราะไม่มีใครโง่พอที่จะสู้กับเขา

ในขณะนั้น เหยาเซิ่งฮุยยิ้มเยาะขณะกำลังนั่งอยู่ในสนามประลอง เขารู้สึกราวกับว่าได้กอบกู้ศักดิ์ศรีที่เสียไปในระหว่างเกิดเหตุระฆังมังกรกลับคืนมา ไม่มีใครกล้าท้าสู้เพราะใครๆ ต่างก็กลัวฉัน!

ตอนนั้นเองที่เหยาเซิ่งฮุยเห็นว่าเฉินผิงมองมาที่เขา เขาจึงโบกมือให้เฉินผิงและถามว่า “เฉินผิง แกเพิ่งจะเรียกมังกรทองออกมาตั้งเก้าตัวนี่ เพราะงั้นแกต้องแข็งแกร่งแน่ๆ ใช่ไหม? มาลองสู้กันสักยกไหมล่ะ?”

เหยาเซิ่งฮุยกระตือรือร้นที่จะสู้กับเฉินผิง เพราะถ้าเขาสามารถเอาชนะอีกฝ่ายได้ ความโดดเด่นที่เฉินผิงชิงไปจากเขาก็จะกลับคืนมา

"ไม่เอา ผมสู้คุณไม่ได้หรอก...” เฉินผิงพูดอย่างไม่ลังเลและโบกมือปฏิเสธ

เหยาเซิ่งฮุยงุนงง ผู้บำเพ็ญเพียรฝึกฝนเพื่อต่อสู้และสร้างชื่อให้ตัวเอง! ไม่มีผู้บำเพ็ญเพียรคนใดยอมจำนนก่อนที่จะได้สู้! ทำไมเฉินผิงถึงยอมรับว่าเขาสู้ฉันไม่ได้ อะไรของมัน?

จากนั้นเฉินผิงก็เมินเหยาเซิ่งฮุย แล้วเดินจากสังเวียนหนึ่งไปยังอีกที่หนึ่งเพื่อดูการต่อสู้ระหว่างคนของอาณาจักรลับต่างๆ และค้นหาจุดแข็งของผู้เข้าประลอง

"คุณเฉิน จะไม่ประลองหน่อยเหรอครับ?” โหวเจิ้นถาม

“เอาไว้ก่อน ผมอยากดูการประลอง” เฉินผิงส่ายหัว

โหวเจิ้นรู้ว่าเฉินผิงกำลังมองหาคู่ต่อสู้ที่อ่อนแอกว่าเขา เพื่อเพิ่มโอกาสในการเอาชนะ

"คุณเฉิน แต่คุณก็มีโอกาสตั้งสามครั้ง ตราบใดที่คุณไม่แพ้ประลองครบสามครั้ง คุณก็สามารถท้าสู้กับคนอื่นต่อได้” โหวเจิ้นแนะนำ

เฉินผิงเพียงส่งยิ้มจางๆ เป็นคำตอบ ฉันจะยังไม่ท้าสู้กับใคร ฉันต้องสังเกตการณ์ก่อนที่จะตัดสินใจลงมือ

“คุณเฉิน ในเมื่อคุณไม่ได้ท้าใครสู้ งั้นผมไปก่อนนะ!”

เฉินผิงยิ้มและไม่พูดอะไรตอบ

ทันใดนั้น เสียงตะโกนของผู้หญิงก็เรียกความสนใจจากเฉินผิง

เฉินผิงหันกลับมาและเห็นหานฉิงเอ๋อร์อยู่ในสนามประลองแห่งหนึ่ง เธอกำลังสู้กับชายในชุดขาว

หานฉิงเอ๋อร์กวัดแกว่งดาบเล่มยาวและเหวี่ยงไปในอากาศขณะที่เธอโจมตีคู่ต่อสู้ ดาบนั้นดูคล้ายกับอสรพิษร้ายที่ฉกเหยื่อของมันอย่างโหดเหี้ยม

ใบหน้าของชายชุดขาวเปื้อนยิ้ม เขาหลบการโจมตีของหานฉิงเอ๋อร์อย่างใจเย็น

เห็นได้ชัดว่าชายชุดขาวกำลังหยอกล้อหานฉิงเอ๋อร์อย่างสบายๆ และไม่รีบร้อนที่จะเอาชนะเธอ

“ทำไมคุณหานถึงเลือกที่จะประลองกับชายคนนั้น? เห็นได้ชัดว่าฝีมือของเธอด้อยกว่าคู่ต่อสู้!” โหวเจิ้นรู้สึกสับสน

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร