หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2304

สรุปบท ตอนที่ 2304 คิดว่าผมอ่อนแอเหรอ: หัตถ์เทวะราชันมังกร

สรุปตอน ตอนที่ 2304 คิดว่าผมอ่อนแอเหรอ – จากเรื่อง หัตถ์เทวะราชันมังกร โดย อาร์ม

ตอน ตอนที่ 2304 คิดว่าผมอ่อนแอเหรอ ของนิยายนิยาย ประวัติศาสตร์เรื่องดัง หัตถ์เทวะราชันมังกร โดยนักเขียน อาร์ม เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

“ถ้าวันนี้ผมเอาชนะคุณไม่ได้ ผมจะไม่ขออยู่ในอาณาจักรลับอีกต่อไป”

ทันทีที่คำพูดนั้นหลุดออกจากปากของเฉินผิง กระบี่พิฆาตมังกรก็ปรากฏขึ้นในมือของเขา

จากนั้นกระบี่ก็เริ่มส่งเสียงหึ่งๆ ขณะที่มันพร้อมจะโจมตี

เฉินผิงส่งรอยยิ้มเย้ยให้เฟิงอู๋เหิน

แม้ว่าระดับของการบำเพ็ญเพียรของเขาจะไม่เปลี่ยนแปลง แต่พลังมังกรในร่างกายของเขาแข็งแกร่งขึ้นอย่างลับๆ

ถ้าเฉินผิงไม่ได้ตั้งใจปกปิดพลังที่แท้จริงของเขา เสียงคำรามของมังกรคงทำเอาแผ่นดินสะเทือนทันทีที่กระบี่พิฆาตมังกรปรากฏ

ท่าทีเหยียดหยามของเฟิงอู๋เหินจางหายไปและถูกแทนที่ด้วยสีหน้าเคร่งขรึม เมื่อเขาสัมผัสได้ถึงรัศมีที่แผ่ออกมาจากกระบี่พิฆาตมังกร

วินาทีที่กระบี่ปรากฏ เขาก็รู้ว่าเฉินผิงไม่ใช่คนที่จะทำเป็นเล่นได้

เช่นเดียวกับเฉินผิง เฟิงอู๋เหินค่อยๆ ชักดาบวิเศษที่เปล่งประกายและเปล่งเจตจำนงสังหารออกมา

จากนั้นทั้งเฉินผิงกับเฟิงอู๋เหินก็จ้องหน้ากันนิ่งๆ

ในการต่อสู้ระหว่างยอดฝีมือ คนที่โจมตีก่อนจะได้เปรียบเมื่อเริ่มการต่อสู้ แต่การทำเช่นนั้นก็จะเป็นการเปิดเผยช่องโหว่และจุดอ่อนของตัวเองด้วย

คู่ต่อสู้อาจใช้จุดอ่อนนั้นสร้างความได้เปรียบ และอาจนำไปสู่ความพ่ายแพ้ได้

“เข้ามาเลย! ผมอยากเห็นว่าผู้บำเพ็ญเพียรจากโลกมนุษย์อย่างคุณจะเก่งสักแค่ไหน!”

เฟิงอู๋เหินกวักมือเรียกเฉินผิง

เฉินผิงแค่นหัวเราะ และวินาทีถัดมาเขาก็ลงมือ

กระบี่พิฆาตมังกรในมือของเฉินผิงสั่นสะเทือน และลำแสงอันดุดันก็พุ่งเข้าหาเฟิงอู๋เหินในทันใด

เมื่อเฟิงอู๋เหินสัมผัสได้ถึงแสงที่ออกมาจากกระบี่พิฆาตมังกรของเฉินผิง เขาก็เคลื่อนไหวเช่นกันเขาเริ่มวาดลวดลายเป็นรูปดอกไม้กลางอากาศด้วยดาบของเขา

ตูม!

คลื่นรัศมีที่น่าสะพรึงกลัวระเบิดออกมาจากดาบของเฟิงอู๋เหิน มันปัดป้องแสงจากกระบี่ของเฉินผิงเอาไว้

ต้นกำเนิดของแสงสีทองไม่ใช่ที่อื่นใด นอกจากกระบี่พิฆาตมังกรของเฉินผิง

เฉินผิงในยามนั้นถูกปกคลุมด้วยเกล็ดสีทอง ร่างเกราะทองคำของเขาทำงานและมันกำลังปกป้องตัวเขา

แก๊ง! แก๊ง! แก๊ง!

ดาบกระดอนออกจากตัวเฉินผิงซึ่งขณะนี้ถูกห่อหุ้มด้วยเกล็ดสีทอง เขาไม่ได้รับอันตรายแต่อย่างใด

ผู้ที่เห็นเหตุการณ์นั้นต่างอ้าปากค้าง

พวกเขาไม่รู้ว่าอะไรกำลังคลุมตัวเฉินผิงอยู่ และทำไมเฉินผิงถึงแข็งแกร่งขนาดนั้น

แม้แต่เฟิงอู๋เหินก็ยังขมวดคิ้วขณะที่เขามองเฉินผิงอย่างเย็นชา

“คุณว่าใครจะชนะการต่อสู้ครั้งนี้? เฉินผิงหรือเฟิงอู๋เหิน?” อวี๋เชียนถามพลางสอดส่องการต่อสู้จากด้านบน

“แม้จะดูเหมือนว่าเฉินผิงมีลูกไม้ซ่อนอยู่มากมายไม่จบไม่สิ้น แต่ก็เป็นเพียงเพราะเขามีของวิเศษอยู่หลายอย่าง เกราะและกระบี่ในมือของเขานั้นอัศจรรย์พันลึก ถ้าไม่ใช่เพราะของพวกนั้น เฟิงอู๋เหินคงเอาชนะเขาไปนานแล้ว” จินหลี่ฟู่วิเคราะห์

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร