“วิเคราะห์ได้ดี คุณจิน ระดับการบำเพ็ญเพียรของเฉินผิงไม่สูงมากนัก แต่เขาสามารถต่อสู้กับเฟิงอู๋เหินได้เพราะของวิเศษที่เขาครอบครอง”
“แต่มันดูไม่สมเหตุสมผลเลยที่คนจากโลกมนุษย์จะมีของวิเศษมากมายขนาดนี้”
แม้แต่เหยาฉีเซิงก็เชื่อมั่นว่าเฉินผิงไม่มีโอกาสชนะเฟิงอู๋เหิน
“มาดูกันต่อไป ผมเกรงว่าความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเฉินผิงนั้นจะอยู่เหนือจินตนาการของเรา” หานฟู่เซิงพูดพร้อมกับมองไปที่เฉินผิง
หานฟู่เซิงเฝ้าดูมาตลอดตั้งแต่ตอนที่เฟิงอู๋เหินแทะโลมหานฉิงเอ๋อร์ แต่ตามกฎแล้ว เขาไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับการต่อสู้ เว้นแต่หานฉิงเอ๋อร์จะยอมจำนนและเฟิงอู๋เหินยังคุกคามเธอไม่หยุด หากเรื่องนั้นเกิดขึ้น หานฟู่เซิงก็มีสิทธิ์ที่จะลงมือ
ดังนั้นหานฟู่เซิงจึงรู้สึกประทับใจกับเฉินผิง เมื่อเขาเข้าไปในที่สนามประลองเพื่อยืนหยัดปกป้องผู้เป็นลูกสาว
จึงเป็นเหตุผลที่เขาชื่นชมเฉินผิงภายใต้สถานการณ์เช่นนั้น
"คุณเฉินยังไม่ได้เอาจริง ไม่อย่างนั้นเฟิงอู๋เหินคงแพ้ไปนานแล้ว” เจียงหวูหยาเสริม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...