ทันใดนั้น เฟิงอู๋เหินก็ปล่อยลำแสงออกจากดาบของเขา แต่เฉินผิงหลบได้ทัน ลำแสงนั้นชนเข้าที่ด้านข้างสนามประลอง ทำให้สนามแตกเป็นเสี่ยงๆ
เฟิงอู๋เหินหรี่ตามองการเคลื่อนไหวที่ว่องไวของเฉินผิง กระนั้นเขาก็โจมตีเฉินผิงไม่หยุด
เพื่อไม่ให้เฉินผิงหลบการโจมตีได้ เขาจึงยิงลำแสงหลายๆ สายออกไปให้ทั่วเพื่อดักทางเฉินผิง
เฉินผิงตอบสนองด้วยการเร่งฝีเท้า แต่เขาก็ต้องตกตะลึงเมื่อลำแสงที่เปล่งประกายไล่ตามเขาอย่างไม่ลดละ ราวกับว่ามันมีสติปัญญาเป็นของตัวเอง
ผู้ชมรู้สึกตึงเครียดขึ้นมาเมื่อได้เห็นสิ่งนั้น พวกเขาคิดว่าเฉินผิงคงจะหลบการโจมตีนั้นได้ยากเป็นแน่
ขณะที่ผู้ชมมั่นใจว่าการโจมตีจะโดนเฉินผิง เฉินผิงอีกสี่คนก็ปรากฏตัวขึ้นกะทันหันที่ทุกมุมของสนามประลอง
นอกจากนี้ เฉินผิงแต่ละคนยังมีกระบี่พิฆาตมังกรอยู่ในมือเหมือนกับเฉินผิงที่เป็นร่างต้นอีกด้วย
ผู้ชมต่างตกตะลึง เฟิงอู๋เหินก็เช่นกัน เขารีบรวบรวมลำแสงแล้วยิงใส่ร่างเงา
ฟุ่บ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...