หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2308

ในขณะนั้น ไม่เพียงแต่เฉินผิงจะถูกล้อมรอบด้วยเสี้ยววิญญาณทั้งหกในสนามประลอง แต่รัศมีของเฟิงอู๋เหินก็เข้ามาใกล้เขาเช่นกัน

ทันใดนั้นเขาก็ตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบ ตอนนี้เขาเผชิญกับคู่ต่อสู้เจ็ดคนด้วยตัวคนเดียว หลายคนชักจะกังวลแทนเขา พวกเขาอดคิดไม่ได้ว่าเฉินผิงคงไม่อาจรอดตัวไปโดยไร้รอยแผล เพราะหุบเขาเฟิงเยว่งัดไพ่ตายออกมาใช้

“เฟิงจิ้งเยียน ทำไมหุบเขาเฟิงเยว่ถึงมีเสี้ยววิญญาณจำนวนมากถึงเพียงนั้น? อย่าบอกนะว่าได้มาจากการกลั่นเสี้ยววิญญาณ คุณใช้วิชามารใช่ไหม?” เจียงหวูหยาถามเฟิงจิ้งเยียนเสียงดัง อาณาจักรสวรรค์นั้นรังเกียจการกลั่นเสี้ยววิญญาณมาแต่ไหนแต่ไร และมีเพียงผู้ใช้วิชามารเท่านั้นที่จะทำแบบนี้ได้ ตอนนี้หุบเขาเฟิงเยว่ได้เผยว่ามีเสี้ยววิญญาณในครอบครองหกตน แน่นอนว่าเรื่องนี้ต้องมีคำตอบ

“การที่ผมมีเสี้ยววิญญาณมันหมายความว่าผมเป็นผู้ใช้วิชามารโดยปริยายงั้นหรือ? แล้วถ้ามันเป็นสินสงครามของผมล่ะ?” เฟิงจิ้งเยียนตอบโต้ด้วยน้ำเสียงเย็นชา ดูเหมือนเขาจะคิดหาข้อแก้ตัวไว้แล้ว

เพราะเขากล้าที่จะให้เฟิงอู๋เหินเอาเสี้ยววิญญาณออกมาใช้ เขาจึงไม่กลัวว่าคนอื่นจะซักไซ้เรื่องนี้

"พอได้แล้ว เรื่องเสี้ยววิญญาณของหุบเขาเฟิงเยว่น่ะผมรู้อยู่แล้ว พวกเขาได้เสี้ยววิญญาณมาหลังจากเอาชนะสำนักของผู้ใช้วิชามารได้ ยังไงก็ตาม แบบนี้ก็เท่ากับว่าพวกเขาประเมินความสามารถของเฉินผิงไว้สูงมาก ถึงได้เอาของพรรค์นี้มาสู้กับเขา ทั้งๆ ที่เขาเป็นแค่คนธรรมดาคนหนึ่งจากโลกมนุษย์” อวี๋เชียนกล่าว สีหน้าของเขาไม่แสดงความรู้สึกใดๆ