หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2312

เก๋อชางเซิงและเจียงหวูหยากระโดดขึ้นไปหยุดเขาตามสัญชาตญาณทันที

“เฟิงจิ้งเยียน ตามกฎของสนามประลองที่ระบุเอาไว้ ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้เข้าไปในนั้นก่อนการประลองจะจบลง เห็นได้ชัดว่าคุณกำลังละเมิดกฏ!”

เมื่อรู้ว่าเฉินผิงกำลังจะชนะ เก๋อชางเซิงจึงทำทุกวิถีทางเพื่อหยุดเฟิงจิ้งเยียน

เฟิงจิ้งเยียนโจมตีโดยไม่สนใจคำสั่งห้ามของเก๋อชางเซิงและเจียงหวูหยา

ขณะที่พวกเขาเริ่มต่อสู้กัน อวี๋เชียนก็โบกมือขึ้น “การชุมนุมของอาณาจักรลับเพิ่งกลับมาจัดได้อีกครั้ง การต่อสู้ระหว่างการชุมนุมถือเป็นสัญญาณของการไม่เคารพฉันอย่างโจ่งแจ้ง!”

เสียงคำรามของอวี๋เชียนดังก้องไปทั่วทั้งลาน เก๋อชางเซิงและเฟิงจิ้งเยียนต่างลดกำปั้นลง

ในเวลาเดียวกัน บนยอดลานประลอง เฟิงอู๋เหินชูแขนทั้งสองข้างขึ้นและแหงนหน้าขึ้นฟ้าประกาศกร้าวว่า “ข้าจะสละชีวิตเพื่อรับพรแห่งวิชามาร!”

เมื่อเสียงประกาศของเฟิงอู๋เหินดังก้องออกไป ท้องฟ้าก็เต็มไปด้วยเมฆฝนฟ้าคะนอง ลูกบอลแสงสีดำตกลงมาบนมือที่ยื่นออกไปของเฟิงอู๋เหิน

ลูกแก้วแห่งความมืดเคลื่อนเข้าไปในร่างของเฟิงอู๋เหิน เขาเริ่มร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด หลังจากร่างกายชักกระตุกอยู่ครู่หนึ่งแล้วก็หยุดลงจากนั้นเขาก็ล้มลงทันที

เฟิงอู๋เหินดูราวกับถูกดูดเลือดจนแห้ง ร่างกายของเขาเหี่ยวเฉาในพริบตา แม้แต่รัศมีพลังของเขาก็สลายไปอย่างรวดเร็ว ราวกับว่าเขาได้ตายไปแล้ว

ผู้คนต่างตกตะลึง เฟิงอู๋เหินทำอะไรน่ะ? เขาเพิ่งฆ่าตัวตายอย่างงั้นเหรอ?

“อย่างที่ฉันเดาเอาไว้เลย! เฟิงอู๋เหินเป็นผู้ฝึกฝนวิชามารที่เพิ่งยอมสละและสังเวยร่างกายของตนเองให้กับอาณาจักรมารเพื่อยกระดับพลังของเขา อย่างไรก็ตาม การเสียสละดังกล่าวมาพร้อมกับความเสี่ยง หากพิธีกรรมผิดพลาด เขาจะต้องชดใช้ด้วยชีวิตของเขา” เก๋อชางเชิงกล่าวพร้อมกับมองไปที่เฟิงอู๋เหิน

“พวกเราต่างก็สงสัยเฟิงอู๋เหินว่าเป็นผู้ฝึกฝนวิชามารตั้งแต่ที่เขาได้ทำการอัญเชิญเสี้ยววิญญาณแล้ว เนื่องจากเขาได้ใช้วิชาของอาณาจักรมาร ตอนนี้เรามั่นใจได้แล้วว่าเขาฝึกฝนวิชามารจริงๆ เฟิงจิ้งเยียนไม่มีอะไรจะแก้ตัวมั้ย?”

เจียงหวูหยาจ้องมองไปที่เฟิงจิ้งเยียน

เขาเดาว่าหุบเขาเฟิงเยว่เป็นตัวแทนของสำนักใจทมิฬ ปรากฏว่าข้อสงสัยของเขาได้รับการยืนยันว่าเป็นจริง

ในช่วงเวลาที่คับขันเช่นนี้ ทางออกเดียวของฉันคือแสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นและกล่าวโทษเฟิงอู๋เหินทั้งหมด

“ไม่มีใครเชื่อแกหรอกนะ ถ้าแกอ้างว่าไม่รู้จักการฝึกฝนของลูกศิษย์ของแกเอง เฟิงจิ้งเยียน ฉันแน่ใจว่าหุบเขาเฟิงเยว่จะต้องร่วมมือกับสำนักใจทมิฬแน่นอน” เก๋อชางเซิงประกาศ นี่เป็นเวลาที่ดีที่สุดในการเข้ายึดหุบเขาเฟิงเยว่

รัศมีนั่นให้ความรู้สึกราวกับว่ามันออกมาจากส่วนลึกของนรก มันสามารถทำให้เขาสั่นสะท้านไปถึงกระดูกสันหลังเลยทีเดียว

ทันใดนั้น เฟิงอู๋เหินก็เริ่มฟื้นฟูตนเอง จากผิวที่เหี่ยวแห้งของเขาก็เต็มไปด้วยเนื้อหนัง ในขณะที่รัศมีพลังของเขาเริ่มพลุ่งพล่าน

เมื่อเฉินผิงตระหนักได้ว่าไม่สามารถปล่อยให้การเปลี่ยนแปลงของเฟิงอู๋เหินดำเนินไปจนเสร็จสมบูรณ์ได้ เขาจึงเหวี่ยงกระบี่พิฆาตมังกรเข้าใส่ทันที

แสงระยิบระยับจากกระบี่ส่องประกายไปทั่วท้องฟ้าก่อนจะฟันลงมาที่เฟิงอู๋เหิน

ท่ามกลางเลือดที่กระเซ็น ร่างของเฟิงอู๋เหินก็แยกออกเป็นสองส่วน

เฉินผิงถอนหายใจเฮือกใหญ่ด้วยความโล่งอกขณะที่เขาจ้องมองไปยังร่างของศัตรูที่ขาดครึ่งออกเป็นสองซีก

แต่ยังไม่ทันจะได้หายใจโล่ง เฉินผิงก็เห็นร่างของเฟิงอู๋เหินกลับเข้ามาเชื่อมติดกันใหม่ต่อหน้าต่อตาเขา ในเวลาเดียวกัน มันก็พองตัวขึ้นในอัตราความเร็วที่น่าตกใจ