เก๋อชางเซิงและเจียงหวูหยากระโดดขึ้นไปหยุดเขาตามสัญชาตญาณทันที
“เฟิงจิ้งเยียน ตามกฎของสนามประลองที่ระบุเอาไว้ ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้เข้าไปในนั้นก่อนการประลองจะจบลง เห็นได้ชัดว่าคุณกำลังละเมิดกฏ!”
เมื่อรู้ว่าเฉินผิงกำลังจะชนะ เก๋อชางเซิงจึงทำทุกวิถีทางเพื่อหยุดเฟิงจิ้งเยียน
เฟิงจิ้งเยียนโจมตีโดยไม่สนใจคำสั่งห้ามของเก๋อชางเซิงและเจียงหวูหยา
ขณะที่พวกเขาเริ่มต่อสู้กัน อวี๋เชียนก็โบกมือขึ้น “การชุมนุมของอาณาจักรลับเพิ่งกลับมาจัดได้อีกครั้ง การต่อสู้ระหว่างการชุมนุมถือเป็นสัญญาณของการไม่เคารพฉันอย่างโจ่งแจ้ง!”
เสียงคำรามของอวี๋เชียนดังก้องไปทั่วทั้งลาน เก๋อชางเซิงและเฟิงจิ้งเยียนต่างลดกำปั้นลง
ในเวลาเดียวกัน บนยอดลานประลอง เฟิงอู๋เหินชูแขนทั้งสองข้างขึ้นและแหงนหน้าขึ้นฟ้าประกาศกร้าวว่า “ข้าจะสละชีวิตเพื่อรับพรแห่งวิชามาร!”
เมื่อเสียงประกาศของเฟิงอู๋เหินดังก้องออกไป ท้องฟ้าก็เต็มไปด้วยเมฆฝนฟ้าคะนอง ลูกบอลแสงสีดำตกลงมาบนมือที่ยื่นออกไปของเฟิงอู๋เหิน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...