“มัน... มันเป็นไปได้ยังไงกัน? เฉินผิงอยู่ใกล้ๆ แต่ทำไมเราถึงอยู่นอกรัศมีการติดตามล่ะ?”
สีหน้าของมหาพยากรณ์เปลี่ยนไป
การใช้เหรียญทองแดงทำนายของเขาถูกจำกัดด้วยระยะทาง หากบุคคลนั้นอยู่ไกลเกินไป เขาก็จะไม่สามารถทำนายตำแหน่งของบุคคลนั้นได้
การที่เหรียญทองแดงตกลงอย่างกะทันหันนั้นพิสูจน์ให้เห็นว่าเฉินผิงอยู่ห่างจากพวกเขามากเกินไปและเกินขอบเขตที่กำหนด
“ให้ตายสิ! คุณกำลังเล่นตลกอะไรกับเราอย่างนั้นเหรอ? ตอนนี้เขาอยู่ข้างหน้าแล้ว แต่ตอนนี้คุณกลับมาบอกว่าเขาอยู่ไกลเกินไปและเลยขอบเขตไป คุณคิดว่าผมเป็นคนโง่หรือไง?”
สีหน้าของเหลิ่งอู๋เต้าเปลี่ยนเป็นเย็นชา เขาก้าวไปข้างหน้าและคว้าที่คอเสื้อของมหาพยากรณ์
เขาเกือบจะเสียสติไปแล้วอย่างไม่ต้องสงสัย
เฉินผิงไม่เพียงแค่ได้รับบาดเจ็บเท่านั้น แต่ความสามารถของเขายังไม่น่าประทับใจอย่างที่ลือกันอีกด้วย เขาจะสามารถหนีไปได้ไกลในเวลาเพียงชั่วพริบตาได้ยังไงกัน? เว้นแต่ว่าเขาจะมีคาถาย้ายมิติและสามารถเดินทางได้อย่างอิสระในอวกาศ แต่ที่นี่เป็นอาณาจักรลับ ถึงเขาจะมีวิชานั่น เขาก็ไม่สามารถใช้มันได้อยู่ดี! เมื่อพิจารณาดูแล้ว มีความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียว นั่นคือมหาพยากรณ์กำลังพร่ำพูดเรื่องไร้สาระ และเขาไม่สามารถทำนายตำแหน่งของชายผู้นี้ได้!
หลังจากเห็นปฏิกิริยาของชายผู้นั้นแล้ว ใบหน้าของมหาพยากรณ์ก็พลันมืดดำราวกับฟ้าร้อง “คุณสงสัยในทักษะการทำนายของผมอย่างงั้นรึ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...