หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2337

“มัน... มันเป็นไปได้ยังไงกัน? เฉินผิงอยู่ใกล้ๆ แต่ทำไมเราถึงอยู่นอกรัศมีการติดตามล่ะ?”

สีหน้าของมหาพยากรณ์เปลี่ยนไป

การใช้เหรียญทองแดงทำนายของเขาถูกจำกัดด้วยระยะทาง หากบุคคลนั้นอยู่ไกลเกินไป เขาก็จะไม่สามารถทำนายตำแหน่งของบุคคลนั้นได้

การที่เหรียญทองแดงตกลงอย่างกะทันหันนั้นพิสูจน์ให้เห็นว่าเฉินผิงอยู่ห่างจากพวกเขามากเกินไปและเกินขอบเขตที่กำหนด

“ให้ตายสิ! คุณกำลังเล่นตลกอะไรกับเราอย่างนั้นเหรอ? ตอนนี้เขาอยู่ข้างหน้าแล้ว แต่ตอนนี้คุณกลับมาบอกว่าเขาอยู่ไกลเกินไปและเลยขอบเขตไป คุณคิดว่าผมเป็นคนโง่หรือไง?”

สีหน้าของเหลิ่งอู๋เต้าเปลี่ยนเป็นเย็นชา เขาก้าวไปข้างหน้าและคว้าที่คอเสื้อของมหาพยากรณ์

เขาเกือบจะเสียสติไปแล้วอย่างไม่ต้องสงสัย

เฉินผิงไม่เพียงแค่ได้รับบาดเจ็บเท่านั้น แต่ความสามารถของเขายังไม่น่าประทับใจอย่างที่ลือกันอีกด้วย เขาจะสามารถหนีไปได้ไกลในเวลาเพียงชั่วพริบตาได้ยังไงกัน? เว้นแต่ว่าเขาจะมีคาถาย้ายมิติและสามารถเดินทางได้อย่างอิสระในอวกาศ แต่ที่นี่เป็นอาณาจักรลับ ถึงเขาจะมีวิชานั่น เขาก็ไม่สามารถใช้มันได้อยู่ดี! เมื่อพิจารณาดูแล้ว มีความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียว นั่นคือมหาพยากรณ์กำลังพร่ำพูดเรื่องไร้สาระ และเขาไม่สามารถทำนายตำแหน่งของชายผู้นี้ได้!

หลังจากเห็นปฏิกิริยาของชายผู้นั้นแล้ว ใบหน้าของมหาพยากรณ์ก็พลันมืดดำราวกับฟ้าร้อง “คุณสงสัยในทักษะการทำนายของผมอย่างงั้นรึ?”