หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2346

มีกองซากศพและทะเลเลือดจำนวนมากอยู่ที่ค่ายของสำนักฉุนหยาง ลูกศิษย์ของ สำนักฉุนหยางส่วนใหญ่ล้มหายตายจาก ส่วนคนที่เหลือเลือกที่จะทำลายตัวเอง บางคนได้รับบาดเจ็บสาหัสจนไม่สามารถขยับได้

หลิวชิงและหลิวหรุ่ยปกป้องเยว่ปู้ฉินด้วยร่างกายของพวกเขา พวกเขารู้ว่าตัวเองไม่คู่ควรกับเหยาชิง แต่ทั้งคู่ก็หาได้หวั่นเกรงไม่

“ฉันประทับใจนะ เยว่ปู้ฉิน แกนี่ช่างประสบความสำเร็จในการเลี้ยงดูลูกศิษย์ที่ภักดีมากมาย เมื่อฉันสังหารพวกมันทั้งหมด ฉันก็จะดูดพลังของแกซะ!” เหยาชิงหัวเราะเยาะ

ควันสีดำล้อมรอบฝ่ามือของเขาก่อนที่เขาจะพยายามคว้าตัวหลิวหรุ่ยและหลิวชิง

แม้ว่าทั้งคู่จะรู้ว่าความตายเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ใบหน้าของพวกเขาไรซึ่งความกลัว ทั้งสองเตรียมพร้อมที่จะปลดปล่อยพลังลมปราณทั้งหมดก่อนที่จะตาย

ขณะที่เหยาชิงเล็งฝ่ามือไปที่พวกเขา จู่ๆ ก็มีแสงเจิดจ้าก็ส่องผ่านท้องฟ้ายามค่ำคืน มันดูราวกับว่าดวงอาทิตย์ขึ้นก่อนกำหนด

ในไม่ช้า คลื่นรัศมีที่ทรงพลังก็พุ่งเข้าหากลุ่มของเยว่ปู้ฉินด้วยความเร็วที่น่าอัศจรรย์ ทำให้ต้นไม้และหินกลายเป็นฝุ่นและสร้างร่องลึกลงไปในพื้นดิน