หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2347

“เอาล่ะ หยุดพูดแล้วหนีไปได้แล้ว เมื่อพวกคุณหนีไปได้อย่างปลอดภัยแล้ว ผมก็จะสามารถหนีไปได้เช่นกัน ผมเอาชนะเขาไม่ได้ แต่ผมก็ยังหนีไปได้” เฉินผิงกล่าว เขากังวลว่าหากยังมัวแต่พูดคุยกันไปแบบนี้มีแต่จำทำให้เสียเวลาเปล่า

ความคิดของเยว่ปู้ฉินสงบลงเมื่อเขารู้ว่าเฉินผิงจะไม่คิดพยายามต่อสู้กับเหยาชิงแบบตัวต่อตัว

“ระวังตัวด้วย คุณเฉิน” เขาพูดขณะที่หลิวหรุ่ยและหลิวชิงพยุงตัวเขาให้ลุกขึ้นพร้อมที่จะหนี

ในขณะนั้น พวกเขาได้ยินเสียงฝีเท้าเข้ามาใกล้พวกเขา เหลิ่งอู๋เต้าและถงไห่หยาง มาถึงพร้อมกับสมาชิกของสำนักอื่นๆ

หลายคนต้องตกตะลึงเมื่อได้เห็นภาพอันน่าสยดสยองและเลือดนองในสนามรบ

เหลิ่งอู๋เต้าประหลาดใจที่เห็นกลุ่มของเยว่ปู้ฉินยังมีชีวิตอยู่ อีกทั้งยังเฉินผิงก็อยู่ที่นั่นด้วย “แหม แหม ฉันไม่คิดเลยว่าแกจะมาอยู่ที่นี่ได้หลังจากผ่านไปหลายวัน ในเมื่อวันนี้ฉันได้เจอแกอีก คราวนี้แกไม่มีทางหนีรอดไปจากฉันได้อย่างแน่นอน!”

ด้วยเหตุนี้ เหล่าลูกศิษย์ของสำนักเฟยซิงก็รีบล้อมรอบกลุ่มของเฉินผิงและเยว่ปู้ฉินทันที ดังนั้น ความเป็นไปได้เป็นที่จะหนีรอดได้สำเร็จจึงลดลงอย่างมาก